спажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Выкарыстоўваць як ежу.

С. мяса.

2. Выкарыстоўваць, расходаваць для сябе.

|| зак. спажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ты.

|| наз. спажыва́нне, -я, н.

Тавары народнага спажывання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацыфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Падаўленне карнымі мерамі паўстання, народнага хвалявання.

[Ад лац. pacificatio — уціхаміранне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’еро́, нескл., м.

Персанаж французскага народнага тэатра 17–18 стст.

[Фр. Pierrot, памянш. ад імя Pierre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палішыне́ль, ‑я, м.

Камічны персанаж французскага народнага тэатра.

•••

Сакрэт палішынеля гл. сакрэт.

[Фр. polichinelle ад іт. pulcinella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tidal wave [ˌtaɪdlˈweɪv] n.

1. прылі́ўная хва́ля

2. (of) хва́ля пачу́ццяў, захапле́нняў;

a tidal wave of popular indignation магу́тная хва́ля наро́днага гне́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сазанда́р, ‑а, м.

Музыкант — удзельнік народнага інструментальнага ансамбля ў Азербайджане, Арменіі, Грузіі і Іране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

строй,

традыцыйны комплекс народнага адзення.

т. 15, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жало́ба, -ы, ж.

1. Смутак з прычыны чыёй-н. смерці, народнага гора, бедства; выражаецца ў адмене гулянак, забаўляльных відовішчаў.

Краіна ў жалобе.

2. Чорнае адзенне, павязка, вуаль і пад. як сімвал смутку.

Насіць жалобу.

|| прым. жало́бны, -ая, -ае.

Ж. мітынг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папараць-кветка,

міфалагічны вобраз народнага падання.

т. 12, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стра́та, -ы, ДМ стра́це, мн. -ы, страт, ж.

1. Згуба чаго-н., знікненне каго-, чаго-н.

С. здароўя.

С. крыві.

Смерць народнага пісьменніка — вялікая с.

2. Тое, што страчана; прапажа.

Знайсці сваю страту.

3. звычайна мн. Безгаспадарчыя выдаткі.

Сабраць ураджай без страт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)