наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наро́дны |
наро́дная |
наро́днае |
наро́дныя |
| Р. |
наро́днага |
наро́днай наро́днае |
наро́днага |
наро́дных |
| Д. |
наро́днаму |
наро́днай |
наро́днаму |
наро́дным |
| В. |
наро́дны (неадуш.) наро́днага (адуш.) |
наро́дную |
наро́днае |
наро́дныя (неадуш.) наро́дных (адуш.) |
| Т. |
наро́дным |
наро́днай наро́днаю |
наро́дным |
наро́днымі |
| М. |
наро́дным |
наро́днай |
наро́дным |
наро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ву́сна-наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сна-наро́дны |
ву́сна-наро́дная |
ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́дныя |
| Р. |
ву́сна-наро́днага |
ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́днага |
ву́сна-наро́дных |
| Д. |
ву́сна-наро́днаму |
ву́сна-наро́днай |
ву́сна-наро́днаму |
ву́сна-наро́дным |
| В. |
ву́сна-наро́дны (неадуш.) ву́сна-наро́днага (адуш.) |
ву́сна-наро́дную |
ву́сна-наро́днае |
ву́сна-наро́дныя (неадуш.) ву́сна-наро́дных (адуш.) |
| Т. |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днаю |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днымі |
| М. |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́днай |
ву́сна-наро́дным |
ву́сна-наро́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хрысція́нска-наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысція́нска-наро́дны |
хрысція́нска-наро́дная |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя |
| Р. |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́днага |
хрысція́нска-наро́дных |
| Д. |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́днаму |
хрысція́нска-наро́дным |
| В. |
хрысція́нска-наро́дны (неадуш.) хрысція́нска-наро́днага (адуш.) |
хрысція́нска-наро́дную |
хрысція́нска-наро́днае |
хрысція́нска-наро́дныя (неадуш.) хрысція́нска-наро́дных (адуш.) |
| Т. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днаю |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днымі |
| М. |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́днай |
хрысція́нска-наро́дным |
хрысція́нска-наро́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палішыне́ль, -я, мн. -і, -яў, м.
Камічны персанаж французскага народнага лялечнага тэатра.
Сакрэт палішынеля (сакрэт, які ўсім вядомы, уяўная тайна; жарт.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канве́рсія, -і, ж. (спец.).
1. гл. канверсаваць.
2. Перавод прадпрыемстваў абароннай прамысловасці на вытворчасць грамадзянскай прадукцыі і тавараў народнага спажывання.
3. Тое, што і канвертацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́днасць, -і, ж.
1. гл. годны.
2. Неабходныя маральныя якасці чалавека, а таксама ўсведамленне гэтых якасцей.
Г. працоўнага чалавека.
3. Званне (разм.).
Надаць г. народнага артыста Беларусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перавы́браць, -беру, -бераш, -бера; -беры; -браны; зак., каго-што.
1. Выбраць нанава.
П. народнага суддзю.
2. Вызваліць ад выбарнай пасады, выбраўшы іншага (разм.).
|| незак. перавыбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.
1. Выкарыстоўваць як ежу.
С. мяса.
2. Выкарыстоўваць, расходаваць для сябе.
|| зак. спажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ты.
|| наз. спажыва́нне, -я, н.
Тавары народнага спажывання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пацыфіка́цыя, ‑і, ж.
Кніжн. Падаўленне карнымі мерамі паўстання, народнага хвалявання.
[Ад лац. pacificatio — уціхаміранне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
п’еро́, нескл., м.
Персанаж французскага народнага тэатра 17–18 стст.
[Фр. Pierrot, памянш. ад імя Pierre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)