замаскірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Закрыць, захінуць чым‑н., каб зрабіць непрыметным. Замаскіраваць яму травою. □ З усіх бакоў надзейна замаскіравалі нас густыя зараснікі, і заўважыць нашу засаду нялёгка. В. Вольскі. // перан. Скрыць сутнасць чаго‑н. Замаскіраваць свае намеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

well-intentioned [ˌwelɪnˈtenʃnd] adj. які́ дзейнічае з ле́пшымі наме́рамі;

He is well-intentioned but not very good at getting things done. Ён мае добрыя намеры, але ў яго не ўсё атрымліваецца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

evaporate

[ɪˈvæpəreɪt]

1.

v.i.

1) парава́ць

2) выпа́рвацца

3) выпа́рвацца, зьніка́ць (пра ра́дасьць, до́брыя наме́ры)

2.

v.t.

1) выпа́рваць, згушча́ць

2) выпа́рваць, замяня́ць у па́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выкрыва́ць (каго-н.) entlárven [-vən] vt; enthüllen vt, áufdecken vt (задумы, намеры);

выкрыва́ць каго-н. j-m die Lárve [-və] vom Gesícht réißen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obenhináus

adv

~ wóllen* — мець вялі́кія наме́ры [пла́ны], зама́хвацца на вялі́кія рэ́чы

~ sein — мець шмат пы́хі; быць запа́льчывым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Які мае на сабе нейкую метку, знак (для адрознення ад іншых такіх жа прадметаў). Добрае паўночы праходзіў хлапец па лузе і нідзе не знайшоў свае мечанае кабылы. Кулакоўскі. Цяпер разблытаў я крыху Старога добрыя намеры, Чаму клаў бацька пад страху Кавалкі мечанай паперы. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуфля́ж, ‑у, м.

1. Адзін з відаў маскіроўкі — афарбоўванне вайсковай тэхнікі, будынкаў і пад. плямамі рознай формы і рознага колеру.

2. перан. Тое, чым прыкрываюць, маскіруюць сапраўдныя намеры, адносіны. Як .. трэба разумець яго [Дарубашвілі] першапачатковыя адносіны да Марылі — як сапраўды шчырыя і праўдзівыя ці толькі камуфляж? «Полымя».

[Фр. camouflage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частко́вы, ‑ая, ‑ае.

Няпоўны, які датычыцца толькі часткі чаго‑н., распаўсюджаны толькі на частку каго‑, чаго‑н. Частковы рамонт. Частковае вызваленне ад падатку. □ На жаль, намеры [Багдановіча напісаць падручны] канчаткова здзейснены не былі. Але нават частковае іх здзяйсненне робіць гонар паэту. Лойка. Частковае падабенства.. прозвішчаў прыводзіла часам да вясёлых непаразуменняў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які стварае гром, грымоты; з грымотамі. Грымотны молат. □ Над пажатым полем і яшчэ непрыбраным лугам пацягнуліся грымотныя хмары. Колас.

2. Моцны, аглушальны. Праз хвілін дзесяць бор аглушыўся грымотным выбухам. Якімовіч. І спалохаўся вораг, І ўцёк, Не крануўшы дзяцей, І забыў пра намеры, Грымотнае ўчуўшы Ура. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папераджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які папярэджвае каго‑, што‑н. аб чым‑н., служыць для перасцярогі ад чаго‑н. У шэрай перадранішняй цішыні бухнула некалькі папераджальных стрэлаў. Навуменка. На скрыжаваннях [вуліц] павешаны папераджальныя знакі для шафёраў. Беразняк. Карп Маеўскі кінуў на пляменніцу папераджальны позірк. Шамякін.

2. Які папярэджвае жаданні, намеры каго‑н., паслужлівы. Папераджальныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)