Supreme Court

Найвышэ́йшы Суд, Вярхо́ўны Суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да граніцы (у 1 знач.). Гранічныя капцы.

2. Максімальны, найвышэйшы, крайні. Чэхаўская прастата, яснасць, лаканічнасць і гранічная кароткасць захаплялі маладога беларускага пісьменніка Якуба Коласа. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Höhepunkt

m -es, -e найвышэ́йшы пункт, кульмінацы́йны пункт, апаге́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uppermost​1 [ˈʌpəməʊst] adj. са́мы ве́рхні; найвышэ́йшы; перава́жны;

the uppermost subject of conversation гало́ўная тэ́ма размо́вы;

be uppermost панава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зені́т, ‑у, М ‑ніце, м.

1. Найвышэйшы пункт неба над галавой наглядальніка. Сонца стаяла ў зеніце, і яго праменн[е] падал[а] проста на .. галовы. Шамякін.

2. перан. Вышэйшая ступень, вяршыня развіцця чаго‑н. Зеніт славы.

[Фр. zénith з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kulminatión

f -, -en

1) найвышэ́йшы пункт, вяршы́ня

2) астр. кульміна́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ультра-

(лац. ultra = больш, звыш)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «звыш, больш за», «крайні», «найвышэйшы», «які знаходзіцца за межамі чаго-н.».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апаге́й, ‑я, м.

1. Пункт арбіты Месяца ці штучнага спадарожніка Зямлі, найбольш аддалены ад цэнтра Зямлі.

2. перан. Вышэйшая ступень, найвышэйшы росквіт чаго‑н. Дайшло да апагея агульнае захапленне тады, калі на сцэне з’явіўся Патрулін, вядомы рэвалюцыянер. Зарэцкі.

[Грэч. apógeios.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

superlative [s(j)u:ˈpɜ:lətɪv] adj.

1. надзвыча́йны, цудо́ўны; найвышэ́йшы, найвялі́кшы;

superlative wisdom вялі́кая му́драсць

2. : the superlative degree ling. найвышэ́йшая ступе́нь параўна́ння (прыметніка і прыслоўя)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

supreme

[suˈpri:m]

adj.

1) найвышэ́йшы

a supreme ruler — найвышэ́йшы валада́р

supreme power — найвышэ́йшая ўла́да

2) найбо́льшы, скра́йні

supreme courage — надзвыча́йная адва́га

3) крыты́чны, экстрэма́льны (мо́мант)

•

- the supreme sacrifice

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)