superlative [s(j)u:ˈpɜ:lətɪv] adj.

1. надзвыча́йны, цудо́ўны; найвышэ́йшы, найвялі́кшы;

superlative wisdom вялі́кая му́драсць

2. : the superlative degree ling. найвышэ́йшая ступе́нь параўна́ння (прыметніка і прыслоўя)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)