observant

[əbˈzɜ:rvənt]

adj.

1) назіра́льны, ува́жны

2) які́ прытры́мваецца (пра́вілаў, зако́ну, звы́чаяў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

open-eyed

[,oʊpənˈaɪd]

adj.

1) з расплю́шчанымі вачы́ма

2) пі́льны, ува́жлівы

3) назіра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nadzorczy

nadzorcz|y

[nad-zorczy] кантрольны;

rada ~a — наглядальны (назіральны) савет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crow1 [krəʊ] n. варо́на

a white crow бе́лая варо́на;

a crow’s foot маршчы́нка (у куточках вачэй);

a crow’s nest naut. варо́ніна гняздо́ (назіральны пункт);

as the crow flies па прамо́й (лініі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пачва́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі непрыгожы, агідны, брыдкі; такі, як у пачвары. Нос ці, праўдзівей, бязноссе робіць твар жанчыны страшэнна брыдкім, пачварным, а голас гугнявым. Колас. [Сашынаму] хвораму ўяўленню здаецца, што твар .. [немца] нечалавечы, пачварны, аброс дзікай шчэццю... Шамякін.

2. Незвычайны, выключны (пра якія‑н. адмоўныя якасці). [Янка Брыль] .. выступае, як удумлівы, назіральны бытапісьменнік, якога глыбока хвалююць пачварныя з’явы сялянскага побыту. Майхровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

watchdog

[ˈwɑ:tʃdɔg]

1.

n.

1) вартавы́ саба́ка

2) назіра́льнік -а m.

2.

adj.

назіра́льны, нагля́дны

watchdog committee — нагля́дная камі́сія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ДЗЮБКО́ Анатоль Фёдаравіч

(н. 15.12.1923, в. Горваль Рэчыцкага р-на Гомельскай вобл.),

Герой Сав. Саюза (1945). Скончыў Адэскае артыл. вучылішча (1942), Ваенна-артыл. камандную акадэмію (1954). У Вял. Айч. вайну з ліст. 1942 на Паўн.-Зах., 2-м Прыбалт., Ленінградскім франтах. Камандзір батарэі артыл. палка лейтэнант Дз. вызначыўся ў баях на тэр. Латвіі: 29.8.1944 у час бою трапіў у акружэнне назіральны пункт батарэі і пях. батальён, дзе Дз. прыняў камандаванне на сябе, арганізаваў кругавую абарону, калі вораг прарваў яе, выклікаў на сябе агонь артылерыі, што дапамагло адбіць контратакі і ўтрымаць занятыя пазіцыі. Да 1976 у Сав. Арміі.

А.Ф.Дзюбко.

т. 6, с. 127

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

searching

[ˈsɜ:rtʃɪŋ]

adj.

1) дапы́тлівы

a searching gaze — дапы́тлівы по́зірк

2) назіра́льны, прані́клівы

3) Figur. прані́зьлівы, во́стры

a searching wind — прані́зьлівы ве́цер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lookout

[ˈlʊkaʊt]

n.

1) пі́льнасьць f., назіра́ньне n.

be on the lookout — будзь пі́льным сьцеражы́ся

2) назіра́льнік -а m., ва́хта f.; дазо́рны -ага m.

3) назіра́льны пункт

4) пля́ны на бу́дучыню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заўва́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

1. Кароткае выказванне, меркаванне наконт чаго‑н. Цікаўны і надзвычай назіральны, ён умеў не толькі слухаць, але і ўстаўляць у гутарку свае заўвагі, заўсёды разумныя і трапныя. Чарнышэвіч. Покі сабраўся.. [Мартын Рыль] адказаць Аўгінні якім-небудзь трапным словам на яе заўвагу аб барадзе, яна ўжо паспела шмыгнуць ад яго. Колас. // часцей мн. (заўва́гі, ‑ваг). Крытычныя меркаванні навуковага характару. Заўвагі рэцэнзентаў. Заўвагі на палях кнігі.

2. Указанне на памылку ці недахоп, часта з папрокам або павучаннем. — Канцы аглабель не зусім роўныя, — зрабіў.. [брыгадзір] заўвагу Міхасю. Якімовіч. Сцёпа слухаў няўважліва. Настаўнік некалькі разоў рабіў яму заўвагі. Курто. // Від дысцыплінарнага спагнання.

3. Дадатковае тлумачэнне да тэксту. Падрадковыя заўвагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)