транзі́цыя

(лац. transitio = пераход, перамяшчэнне)

мутацыя, абумоўленая заменай азоцістай асновы ў малекуле нуклеінавай кіслаты: мяняецца адна пурынавая аснова на другую (адэнін на гуанін або наадварот) ці адна пірамідынавая аснова на другую (тымін на цытазін або наадварот).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reversely

[rɪˈvɜ:rsli]

adv.

1) у адваро́тным кіру́нку або́ пара́дку

2) з друго́га бо́ку; наадваро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crosswise

[ˈkrɔswaɪz]

adv.

1) упо́перак, на́крыж

2) у фо́рме кры́жа

3) Figur. няпра́вільна, наадваро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przeciwnie

насупраць; насупроць; наадварот;

wręcz przeciwnie! — як раз наадварот!;

przeciwnie nie widać w tym sensu — наадварот, я не бачу ў гэтым ніякага сэнсу;

przeciwnie do ruchu wskazówek zegara — супраць гадзіннікавай стрэлкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сла́ва, -ы, ж.

1. Ганаровая вядомасць, усеагульнае прызнанне чыіх-н. заслуг, таленту і пад.

С. папулярнага артыста.

Паэтычная с.

Ордэн Славы.

2. Чутка, размовы (разм.).

Добрая с. ідзе пра наш горад.

3. Агульнапрынятая думка аб кім-, чым-н., рэпутацыя.

Добрая с. пра магазін.

◊

На славу (разм.) — вельмі добра.

Толькі слава, што... (разм.) — толькі лічыцца, гавораць так, а на справе зусім наадварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псіхафізіяло́гія

(ад псіха- + фізіялогія)

раздзел псіхалогіі, які вывучае ўплыў фізіялагічных працэсаў на псіхічныя з’явы і наадварот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Gégenteil

n -(е)s, -e супрацьле́гласць

im ~ — наадваро́т; у сваю́ чаргу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пагало́ўе, ‑я, н.

Агульная колькасць жывёлы ў гаспадарцы або на пэўнай тэрыторыі. Рост пагалоўя. □ За час вайны пагалоўе баброў не толькі не зменшылася, а, наадварот, значна павялічылася. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрааку́стыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, якая займаецца пераўтварэннем гукавых хістанняў у электрычныя і наадварот, а таксама запісам і аднаўленнем гукаў з дапамогай электрычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opak

наадварот;

wszystko się dzieje na opak — усё ідзе наадварот;

zrozumieć co na opak — зразумець што не так; няслушна зразумець што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)