цярпе́ць, -плю́, -піш, -пі́ць; -пім, церпіце́, -пя́ць; -пі; незак.

1. што і без дап. Мужна, стойка пераносіць фізічныя і маральныя пакуты.

Ц. боль.

Ц. непрыемнасці.

2. каго-што. Мірыцца з наяўнасцю каго-, чаго-н.; пагаджацца з кім-, чым-н.

Не ц. каго-небудзь.

Не ц. пярэчання.

3. што. Зносіць што-н. непрыемнае.

Ц. няўдачу.

4. ад чаго. Несці страты; атрымліваць пашкоджанні ад чаго-н., псавацца.

Пасевы церпяць ад засухі.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не патрабаваць тэрміновага выканання, хуткага рашэння.

|| зак. пацярпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пім, церпіце́, -пя́ць; -пі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cure2 [kjʊə] v.

1. (of) выле́чваць, лячы́ць;

cure smb. of bad habits адвучы́ць каго́-н. ад дрэ́нных звы́чак

2. нарыхто́ўваць, кансервава́ць;

cure fish вэ́ндзіць ры́бу

what can’t be cured must be endured прыхо́дзіцца міры́цца з тым, што не́льга вы́правіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hack4 [hæk] v.

1. : can hack it infml цярпе́ць, трыва́ць, выно́сіць, міры́цца (з чым-н.);

Only a few people can hack this job. Няшмат людзей могуць трываць такую работу.

2. (звычайна go hacking) ката́цца вярхо́м на кані́

3. AmE, infml кірава́ць таксі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

укра́са, ‑ы, ж.

1. Прадмет, прызначаны для ўпрыгожвання каго‑, чаго‑н. Кожны раз хата-пяцісценка .. сустракае мяне абновамі і ўкрасамі. Б. Стральцоў. На ўзвышку .. стаяў мураваны белы палац, высока ўзняўшы пад садам сваю чатырохкантовую вежу, аздобленую рознымі скульптурнымі ўкрасамі. Колас.

2. перан.; чаго. Той, хто (або тое, што) з’яўляецца гордасцю чаго‑н., упрыгожвае што‑н. А дуб — лясоў украса, На ім калышуцца вякі. Бажко. Не мог фельчар мірыцца з тым, што такая ўкраса Зырачан ужо болей не вернецца. Ён быў упэўнены, што пані вернецца назад. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцярпе́ць

1. (стрымацца) sich behrrschen;

2. (вытрымаць) ushalten* vt, ertrgen* vt, dlden vt, erdlden vt; sich (D) etw. gefllen lssen* (мірыцца з чым, цярпліва пераносіць);

сцярпе́ць кры́ў ду ine Kränkung hnnehmen* [über sich (A) erghen lssen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mtnehmen

* vt

1) браць [забіра́ць] з сабо́й; укра́сці

2) міры́цца (з чым-н.)

inen Nchteil ~ müssen* — быць вы́мушаным зміры́цца з яко́й-н. невыго́днасцю [нязру́чнасцю]

3) знясі́льваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kauf

m -(e)s, Käufe

1) паку́пка

2) ку́пля, здзе́лка, гэшэ́фт

twas in ~ nhmen* — задаво́львацца чым-н., міры́цца з чым-н. (з разлікам на лепшае)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паміры́цца, ‑міруся, ‑мірышся, ‑мірыцца; зак.

1. з кім-чым і без дап. Спыніць спрэчку, дайсці да згоды, пачаць жыць у згодзе. Цяпер і сам сабе не рад. Не спіцца, не ляжыцца. Ці не вярнуцца лепш назад Ды з другам памірыцца? Танк. [Іван:] — Між намі прабегла чорная кошка. Што, не верыш? Ужо былі памірыліся, ды сёння зноў паспрачаліся. Ваданосаў. У дарозе маці мала размаўляла з бацькам, але Люся ведала: скора яны памірацца. Даніленка.

2. на чым. Здаволіцца чым‑н., згадзіцца на што‑н. Урэшце [маці з Колем] памірыліся на тым, што Коля захапіў з сабою пару самых большых гарачых грачанікаў з кавалкам сала ў прыдачу. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дава́й часц, разм

1. (запрашэнне да дзеяння) wllen wir (+ inf); lass(t) uns (+ inf);

дава́й паабе́даем! ssen wir zu Mttag!, wllen wir zu Mttag ssen!;

дава́й міры́цца! schleßen wir doch Freden!, lass uns Freden schleßen!;

2. (закліканне да дзеяння) fang’ an!, na komm!, na los!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

меркава́цца, мяркуюся, мяркуешся, мяркуецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець у якасці намеру, разліку на будучае; намячацца. Верамейчык расказаў, якім чынам калгас дасягнуў высокіх ураджаяў і як далей мяркуецца развіваць гаспадарку. Дуброўскі. Сельскі савет перайшоў у новы будынак — меншы — на сярэдзіну вёскі, а стары, вялікі, меркаваўся пад клуб. Пестрак.

2. Жыць у згодзе, мірыцца. — Вядома, бацькаўшчыны шкода, — Сказаў Антось у тоне згоды: — Але ж і трэба меркавацца І аднаго чаго трымацца. Колас.

3. Раіцца. Тут .. [хлопцы] зноў пачалі меркавацца, каму лезці, а каму збіраць яблыкі. Шахавец. — Я табе, сынку, скажу. Я меркаваўся з маткаю.. Мы з маткаю дамо рады і даўгам і зямлі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)