mítnehmen

* vt

1) браць [забіра́ць] з сабо́й; укра́сці

2) міры́цца (з чым-н.)

éinen Náchteil ~ müssen* — быць вы́мушаным зміры́цца з яко́й-н. невыго́днасцю [нязру́чнасцю]

3) знясі́льваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)