Schwértstreich

m -(e)s, -e уда́р мячо́м

óhne ~ — без бо́ю (тс.перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

велабо́л

(ад вела- + англ. ball = мяч)

спартыўная камандная гульня з мячом на веласіпедах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мяч, ‑а́, м.

Зроблены з пругкага матэрыялу шар для гульні, які адскаквае пры ўдары аб цвёрдую паверхню. Футбольны мяч. Хакей з мячом.

•••

Кручаны мяч — мяч, які пры палёце круціцца ў бок палёту (пры гульні ў валейбол, тэніс і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brandish

[ˈbrændɪʃ]

1.

v.t.

1) маха́ць, разма́хваць; зама́хвацца

2) выстаўля́ць напака́з

2.

n.

пагража́льнае маха́ньне (мячо́м, кі́ем)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

самаўла́ддзе, ‑я, н.

Тое, што і самаўладства. Моладзь несла вялікія араты заўжды — Ад асілкаў з далёкіх паданняў, былін, Што мячом і шчытом нашых продкаў былі, Да паўстанцаў, што трон самаўладдзя хісталі І свой лес — на падбрэхічаў лёс не змянялі. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́ндзі

(англ. bandy)

прынятая ў міжнароднай спартыўнай тэрміналогіі назва хакея з мячом на лёдзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лякро́с

(фр. la crosse = клюшка)

спартыўная камандная канадская гульня з мячом і ракеткай-клюшкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыке́т

(англ. cricket)

спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і бітамі на прамавугольным травяным полі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пасарамаці́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго.

Разм. Прымусіць каго‑н. адчуць сорам; пасароміць. Міканор намерыўся далікатна запярэчыць Апейку, пасарамаціць жанок за адсталасць. Мележ. Цёця, што сядзела на лаўцы з кніжкай у руцэ, пасарамаціла хлопчыка: — Сорамна, Міша. Сам схадзі за мячом, бабуля ж старая! Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бек​2

(англ. back = задні)

уст. гулец абароннай лініі ў спартыўных гульнях з мячом або шайбай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)