Грынвальд-Муха Л. В. 7/575

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Грынвальд-Муха С. В. 7/223

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Муха-Мухноўскі Г. М. 4/583; 11/607

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ге́сенскі ге́ссенский;

○ ~кая му́ха — ге́ссенская му́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́ссенский ге́сенскі;

ге́ссенская му́ха зоол. ге́сенская му́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́нский шпа́нскі;

шпа́нская му́ха зоол. шпа́нская му́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насяко́мае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Маленькая беспазваночная членістаногая жывёліна (муха, пчала, мурашка і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэцэ́, нескл., ж.

Афрыканская жывародная муха, якая корміцца кроўю чалавека і пазваночных і з’яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў соннай хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́сенскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: гесенская муха гл. муха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́з

‘муха’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гі́з гізы́
Р. гі́за гізо́ў
Д. гі́зу гіза́м
В. гі́за гізо́ў
Т. гі́зам гіза́мі
М. гі́зе гіза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)