нарасці́ць, -рашчу́, -ро́сціш, -ро́сціць; зак.

1. чаго. Вырасціць у нейкай колькасці.

Н. кветак.

2. што і чаго. Вырасціць што-н. на чым-н.

Н. мускулы.

3. што. Павялічыць у памерах, дабаўляючы што-н.

Н. сцяну.

|| незак. наро́шчваць, -аю, -аеш, -ае; наз. наро́шчванне, -я, н. і нарашчэ́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бі́цэпс, ‑а, м.

Адна з мышцаў пляча, якая згінае руку ў лакцявым суставе, або сцягна, якая згінае галёнку ў каленным суставе. А Валодзя сагне руку ў локці і паказвае на мускулы. — Паглядзіце, якія біцэпсы! Рунец.

[Ад лац. biceps — двухгаловы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brace​2 [breɪs] v.

1. звя́зваць; змацо́ўваць; падпіра́ць

2. напру́жваць му́скулы, це́ла;

brace oneself for smth. сабра́цца з сі́ламі/ду́хам для чаго́-н. (цяжкага або непрыемнага)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

му́скул, ‑а, м.

Тое, што і мышца. Яворскі ўнутрана здрыгануўся, але ніводзін мускул на твары не выдаў яго хвалявання. Колас. Дзесяткі рук па камандзе напружылі мускулы, — зруб узняўся і, пагойдваючыся, паплыў цераз двор на новы падмурак. Брыль.

[Лац. musculus — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак.

1. чаго. Вырасціць у нейкай колькасці. Нарасціць кветак. Нарасціць агуркоў.

2. што і чаго. Вырасціць што‑н. на чым‑н. Нарасціць мускулы. Нарасціць тлушчу.

3. што. Павялічыць у памерах, дабаўляючы што‑н. Нарасціць сцяну. Нарасціць канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напру́жыцца

1. (пра мускулы) sich ánspannen, sich stráffen, ánschwellen* vi;

2. (прыкласці намаганне) sich ánstrengen, sich bemühen, sich (D) Mühe gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flaccid

[ˈflæksɪd]

adj.

слабы́, вя́лы; адві́слы (пра галі́ны)

flaccid muscles — слабы́я, мя́ккія му́скулы

a flaccid will — слаба́я во́ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лицево́й

1. (относящийся к лицу человека) переводится обычно формой род. сущ. «твар»;

лицевы́е му́скулы му́скулы тва́ру;

лицево́й нерв нерв тва́ру;

2. (передний) пярэ́дні; (верхний) ве́рхні; (наружный) во́нкавы; (о ткани, одежде и т. п.) до́бры, пра́вы;

лицева́я сторона́ мате́рии до́бры (пра́вы) бок матэ́рыі;

3. (личный) асабо́вы;

лицево́й счёт асабо́вы раху́нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -нёны і -ну́ты; зак.

1. што. Зачыніць на замок, на ключ.

З. дзверы.

З. хату.

2. каго-што. Памясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

З. ката ў каморы.

З. паперы ў скрынку.

3. што. Злучыць канцы, крайнія часткі чаго-н.

З. электрычны ланцуг.

З. кола акружэння.

|| незак. замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| прым. замыка́льны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Замыкальныя мускулы (у малюска).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pectoral

[ˈpektərəl]

1.

adj.

1) гру́дны

the pectoral muscles — гру́дныя му́скулы

2) лёгачны (напр. лек)

2.

n.

лек для лёгкіх

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)