Verbum

анлайнавы слоўнік

му́скул

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нажны́ ножно́й;

~ны́я му́скулы — ножны́е му́скулы;

н. то́рмаз — ножно́й то́рмоз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мускулату́ра, -ы, ж.

Мускулы, сукупнасць мускулаў у арганізме.

Тіра для развіцця мускулатуры.

|| прым. мускулату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассла́бнуть сов., разг.

1. (ослабеть) аслабе́ць;

2. (стать менее напряжённым) рассла́бнуць;

му́скулы рассла́бли му́скулы рассла́блі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Тое, што і напружыць (у 1 знач.).

Н. мускулы.

|| незак. нату́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паднату́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Натужыць, напнуць яшчэ крыху. Паднатужыць мускулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадплечавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да перадплечча. Перадплечавая косць. Перадплечавыя мускулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нали́ться налі́цца, мног. паналіва́цца;

вода́ налила́сь в бо́чку вада́ наліла́ся ў бо́чку;

му́скулы налили́сь му́скулы налілі́ся;

нали́ться кро́вью (о глазах) налі́цца крывёй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Напружыць; зрабіць пругкім. Натужыць мускулы. Натужыць грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спружы́ністы, -ая, -ае.

1. Са спружынамі, зроблены на спружынах.

2. Пругкі, як спружына; здольны спружыніць.

Спружыністыя мускулы.

3. перан. Моцны, пругкі (пра рухі).

С. крок.

|| наз. спружы́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)