бі́цэпс, ‑а, м.

Адна з мышцаў пляча, якая згінае руку ў лакцявым суставе, або сцягна, якая згінае галёнку ў каленным суставе. А Валодзя сагне руку ў локці і паказвае на мускулы. — Паглядзіце, якія біцэпсы! Рунец.

[Ад лац. biceps — двухгаловы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)