znaczek

м.

1. значок;

2. марка;

znaczek pocztowy — паштовая марка;

3. знак; крэска; мета; адзнака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыме́к, прымёк ’заметка’ (Нас., Гарэц.), ня ў прымёк ’неўпрыцям’ (Гарэц.), прыме́ка ’прыкмета, заметка’ (Нас.). Да прымяча́ць/прыме́ціць (< ме́ціць, гл. ме́та) з рэгулярным чаргаваннем у фіналі асновы. Параўн. цікавае рус. пск., цвяр. примека́ться ’навучыцца, набыць вопыт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

метагала́ктыка

(ад мета- + галактыка)

сукупнасць зорных сістэм, даступная сучасным астранамічным метадам даследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метанефры́дыі

(ад мета- + нефрыдыі)

органы выдзялення ў чарвей, малюскаў і некаторых членістаногіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́та​1

(іт. meta = палавіна)

здзелка, удзельнікі якой дзеляць папалам прыбыткі і страты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метазо́а

(ад мета- + гр. zoon = жывёліна)

агульная назва ўсіх мнагаклетачных жывёл (параўн. пратазоа).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метакартагра́фія

(ад мета + картаграфія)

галіна тэарэтычнай картаграфіі, якая вывучае логіка-метадалагічныя асновы картаграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метатрансля́тар

(ад мета + транслятар)

транслятар, арыентаваны на клас уваходных моў электронна-вылічальных машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метатэо́рыя

(ад мета- + тэорыя)

лагічная тэорыя, якая вывучае заканамернасці якой-н. іншай тэорыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метафлаэ́ма

(ад мета- + флаэма)

валакністая тканка маладых органаў раслін, па якой перамяшчаюцца арганічныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)