moralny

маральны;

policzek moralny — маральная аплявуха;

wpływ moralny — маральны ўплыў;

kredyt moralny — давер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Überálterung

f - эк. мара́льны знос

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

síttlich

a (высока)мара́льны, прысто́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

morálisch

a мара́льны, высокамара́льны, духо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

moral​2 [ˈmɒrəl] adj.

1. мара́льны; эты́чны;

moral values мара́льныя кашто́ўнасці;

a moral obligation/right мара́льны абавя́зак/мара́льнае пра́ва;

a moral person высокамара́льны чалаве́к

2. павуча́льны;

a moral story/play павуча́льная гісто́рыя/п’е́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obsolescence [ˌɒbsəˈlesns] n. fml старэ́нне, знос (абсталявання);

planned/built-in obsoles cence запланава́ны мара́льны знос (абсталявання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амара́льны

(ад а- + маральны)

пазбаўлены маралі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нялёгка,

1. Прысл. да нялёгкі.

2. безас. у знач. вык. Пра цяжкі маральны стан, у якім хто‑н. знаходзіцца. Не шумі ж ты, цёмны гаю, бо мне й так нялёгка. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антымара́льны

(ад анты- + маральны)

які супярэчыць маралі; амаральны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

амаралі́зм

(ад а- + лац. moralis = маральны)

адсутнасць маральных прынцыпаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)