наадкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адклеіць вялікую колькасць чаго‑н. Наадклейваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́кцыя ж. колле́кция;

к. ма́рак — колле́кция ма́рок;

к. мінера́лаў — колле́кция минера́лов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабата́жнік, ‑а, м.

1. Марак, які плавае на кабатажным судне.

2. Разм. Кабатажнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Набыць шляхам абмену многа чаго‑н. Навыменьваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́днік, ‑а, м.

1. Марак, які служыць у падводных часцях флоту.

2. Спецыяліст па падводных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матро́с

(рус. матрос, ад гал. matroos )

марак, радавы флоту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Séefahrer

m -s, - марапла́вец, мара́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mílle

n -, - разм. ты́сяча (ма́рак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мара́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм.

1. Жан. да марак.

2. Жонка марака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bluejacket

[ˈblu:,dʒækɪt]

n.

мара́к вае́ннага флёту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)