трапе́знік, ‑а, м.

Манах, што назірае за манастырскай трапезай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.

2. Вандроўны фокуснік ці дрэсіроўшчык.

|| прым. факі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скі́тнік, ‑а, м.

Манах або старавер, які жыве ў скіце; пустэльнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́рвіш і дэрві́ш, ‑а, м.

Мусульманскі манах, які вядзе аскетычны спосаб жыцця.

[Перс. därvīs — жабрак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстры́га, ‑і, м.

Служка рэлігійнага культу, пазбаўлены сану, або манах, пазбаўлены манаства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мніх м. уст., высок. гл. манах

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

черне́ц церк., уст. мана́х, -ха м., чарне́ц, род. чарняца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чернори́зец церк., уст. мана́х, -ха м., чарне́ц, род. чарняца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kartäuser

m -s, - картэзіцнец (манах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капуцы́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. капуцы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)