паблі́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Бліскаць некаторы час. Пабліскала маланка і перастала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераднавальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад навальніцай, папярэднічае навальніцы. Пераднавальнічная духата. Пераднавальнічная маланка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зіха́ць, ‑ае; незак.

Абл. Каротка імгненна бліскаць. Маланка цяпер зіхала амаль бесперапынна. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Молна ’маланка’ (целях., ганц., ДАБМ, к. 311). Да маланка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малонка, малоння, малонушка ’бліскавіца’ (мін., Шн. 2; Ян.; гродз., Шн.). Да мала́нка 1 (гл.). Націск, як у маланка, на другім складзе. Параўн. ст.-рус. моло́нья (мала́нья) ’маланка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Réißverschluss

m -es, -verschlüsse (замо́к-) мала́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blítztelegramm

n -s, -e (тэлегра́ма-)мала́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Молан ’маланка’ (гарадоў, ДАБМ, к. 311), молань (в.-дзв.), молання ’тс’ (глыб., Сл. ПЗБ). Да мала́нка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

błyskawica

błyskawic|a

маланка, бліскавіца;

lotem ~y — з хуткасцю маланкі;

~a kulista — шаравая маланка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

азары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; азо́раны; зак.

1. каго-што. Ярка асвяціць.

Маланка азарыла твар.

2. перан., каго (што). Нечакана праясніць што-н. каму-н., прыйсці ў галаву каму-н.

Раптам здагадка азарыла яго.

|| незак. азара́ць, -а́е.

|| наз. азарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)