niedużo

нямнога, няшмат, мала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gradually [ˈgrædʒuəli] adv. паступо́ва; ма́ла-пама́лу, патро́ху, спакваля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нязна́йка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -на́йцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -на́ек (разм.).

Пра чалавека, які мала ведае або нічога не ведае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зна́чыць², -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Мець які-н. сэнс, важнасць, каштоўнасць, выражаць што-н.

Яго абяцанні мала значаць.

Нічога не значыць.

Адчуваю сябе цудоўна — вось што значыць добра адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

blútwenig

adv надзвы́чай [ве́льмі] ма́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дамасе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць сядзець дома, мала бывае на людзях.

Ён апошнія гады зрабіўся дамаседам.

|| ж. дамасе́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ві́лы, віл і -аў.

Сельскагаспадарчая прылада ў выглядзе некалькіх доўгіх зубоў на доўгім дзяржанні.

Падхопліваць на в. сена.

◊

Віламі па вадзе пісана — пра што-н. мала магчымае.

|| прым. ві́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

seldom

[ˈseldəm]

adv.

рэ́дка, ма́ла калі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

undercharge​2 [ˌʌndəˈtʃɑ:dʒ] v. (for) прасі́ць залі́шне ма́ла (пра цану)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ама́ль, амаль што (Касп.), оммаль ’мала’ (Бір. дыс.) да мала (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)