Verbum

працаёмкі, -ая, -ае.

Які патрабуе вялікай затраты працы.

Лён — працаёмкая культура.

|| наз. працаёмкасць, -і, ж.

часа́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, цэх, у якім чэшуць воўну, лён і пад.

уле́жацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жыцца; зак.

1. Асесці, ушчыльніцца ад доўгага ляжання.

Снег улежаўся.

2. Пасля доўгага ляжання стаць гатовым для карыстання, далейшай апрацоўкі (пра садавіну, лён).

Яблыкі ўлежаліся ў саломе.

Лён улежаўся.

|| незак. уле́жвацца, -аецца.

мачу́лішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н. (гіст.).

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

церабі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які цярэбіць лён, каноплі.

|| ж. церабі́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

начысту́ю, прысл. (разм.).

1. Цалкам; начыста.

Лён вымалочваецца н.

2. Нічога не ўтойваючы; без хітрыкаў; шчыра.

Гаварыць н.

сырэ́ц, -рцу́, м.

Не да канца выраблены або не ачышчаны прадукт, паўфабрыкат.

Лён-с.

|| прым. сырцо́вы, -ая, -ае.