лева...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «левы», напрыклад: левабуржуазны, левафланговы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

línksherum

adv у ле́вы бок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апартуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільна апартунізму; то, хто праводзіць палітыку апартунізму. Правы апартуніст. Левы апартуніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

левулёза

(ад лац. laevus = левы)

тое, што і фруктоза.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рысклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адвольна адхіляецца ад курсу ў правы ці ў левы бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

extremist [ɪkˈstri:mɪst] n. экстрэмі́ст; экстрэмі́стка;

the left-wing/right-wing extremist ле́вы/пра́вы экстрэмі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

левару́ч, прысл.

Абл. Злева, па левую руку, па левы бок. А вунь далёка леваруч паўстае густая сцяна лесу. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варат, -у, М -раце, м.

1. Унутраны, левы бок тканіны, адзення.

В. аднабаковага трыкатажу.

2. Становішча, пры якім орган ці яго частка вывернуты ўнутраным бокам наверх (спец.).

В. павек.

3. Тое, што і выварацень.

|| прым. вы́варатны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Linksínnen

m -, - ле́вы паўсярэ́дні напада́ючы (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Línkskurs

m -es паліт. ле́вы курс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)