crouch
[kraʊtʃ]
1.
v.i.
1) прысяда́ ць, прыпада́ ць (да зямлі́ )
2) гну́ цца (рабале́ пна, прыні́ жана) , сагну́ цца; ку́ рчыцца (ад хо́ ладу ці стра́ ху)
2.
v.t.
ні́ зка гну́ ць (сьпі́ ну) , схіля́ ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
передёргиваться несов.
1. (о судорожном движении) крыві́ цца; перасмыка́ цца, перасмы́ квацца; ку́ рчыцца ; то́ ргацца;
2. страд. я́ гвацца; падтасо́ ўвацца; перакру́ чвацца; см. передёргивать 1, 3, 4
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Карадзі́ цца ’курчыцца , сімуляваць курч, капрызіць’ (Нас. , Гарэц. , Сл. паўн.-зах. , Байк. Некр. ), укр. кородигися ’скардзіцца на боль’, польск. kródzić ’укарочваць’ семантычна далёкае і, магчыма, не звязана з беларускай і украінскай лексемамі (Слаўскі , 3, 152). Падрабязна аб гэтай групе слоў Мяркулава, Этимология , 1973, 55–58. Фактычная адсутнасць лексемы на рускай моўнай глебе гаворыць або аб вузкай інавацыі, або аб запазычанні. Менш верагоднымі з’яўляюцца генетычныя суадносіны з літ. skursti ’чэзнуць, марнець’, skurdus ’хваравіты, кволы’ (Мяркулава, там жа, 57).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подёргиваться
1. (к подёрнуться ) заця́ гвацца; (покрываться) пакрыва́ цца; (застилаться) засціла́ цца; (затуманиваться) затума́ ньвацца; (окутываться) аху́ твацца;
2. (делать непроизвольные, судорожные движения) паце́ пвацца, перасмы́ квацца; (трястись) трэ́ сціся, калаці́ цца; (корчиться) крыві́ цца, ку́ рчыцца .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
kurczyć się
kurcz|yć się
незак.
1. курчыцца , згінацца;
2. збягацца (пра тканіны
3. скарачацца;
~ą się zapasy wody — скарачаюцца запасы вады
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
boleść
boleś|ć
ж.
1. кніжн.
2. ~ci мн.
wić się w ~ach — курчыцца ад болю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
задёргаться
1. (о живом существе) зату́ зацца, пача́ ць ту́ зацца; (затрястись) закалаці́ цца, затрэ́ сціся; (закорчиться) пача́ ць ку́ рчыцца ;
2. (о части тела) зато́ ргацца, пача́ ць то́ ргацца; (закорчиться) пача́ ць крыві́ цца; (начать передёргиваться) пача́ ць паце́ пвацца, пача́ ць перасмы́ квацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Лекаце́ ць ’дрыжэць, калаціцца (аб сэрцы)’ (Сцяшк. , Сл. паўн.-зах. ; чэрв. , ЖД- 2), драг. лёкотіты ’дрыжэць, трэсціся’ (Клім. ), лякотітэ (І. Лучыц-Федарэц), кобр. люкотітэ , леко‑ тітэ , стол. лёкотіты (Нар. лекс. ), бяроз. лекотётэ (Шатал. ), слонім. лекацёць ’тс’ (Нар. лекс. ; гродз. , Сцяшк. Сл. ), ’булькатаць (аб вадзе ў страве пры яе варэнні)’ (Шат. ), ’даражыць, берагчы што-небудзь’ (маст. , Сл. паўн.-зах. ). Беларускае. Утворана ад назоўніка *^коlъ < л§к‑ъ , як і іншыя гукапераймальныя дзеясловы з суф. ‑ot ёй (// ‑оп‑ёй ). Параўнуе стукотіти , стугоніти . Развіццё семантыкі прасл. lękati ’гнуць, выгінаць, закрыўляць’ > ’згінацца, схіляцца’^курчыцца , сціскацца ад страху, трывогі’ > ’баяцца’ > ’дрыжэць’ гл. Слаўскі , 4, 207. Аналагічна і.-е. *bheug‑ ’згінаць’ > літ. būgti ’трывожыцца, лякацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
krümmen
1.
vt крыві́ ць, скрыўля́ ць, згіна́ ць
ké inen Fí nger (für A ) ~ — па́ льцам не паварушы́ ць (дзеля каго-н., чаго-н. ) (тс. перан. )
2.
(sich)
1) выгіна́ цца, ку́ рчыцца (ад болю )
2) рабале́ пстваваць, нізкапакло́ ннічаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ёжить несов. разг. о́ ршчыць; ку́ рчыць; паціска́ ць (чым) , паце́ пваць (чым), ёжиться
1. паце́ пвацца; ку́ рчыцца ; гну́ цца;
2. перен. разг. у́ ляцца;
он всё ёжится и не даёт определённого отве́ та ён усё му́ ляецца і не дае́ пэ́ ўнага адка́ зу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)