Распілаваныя і паколатыя дрэвы, пасечанае галлё, якія ідуць на паліва. Яловыя дровы. Сухія дровы. Секчы дровы. □ Дзед хадзіў кудысьці на работу, ці то пілаваць, ці то складаць дровы.Лынькоў.Дровы.. разгарэліся добра, аж грубка гула.Сабаленка.
•••
Наламаць дроўгл. наламаць.
Хто ў лес, хто па дровыгл. хто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільдзі́наільдзі́на, ‑ы, ж.
Кавалак, глыба лёду. // Крыга. Здаецца, яшчэ ўчора .. [Нёман] імкліва нёс кудысьці на хвалях апошнія льдзіны, а сёння — вербы, заглядваючыся ў яго празрыстую ваду, нібы ў люстэрка, ужо любуюцца сваімі бледна-зялёнымі завушніцамі.Данілевіч.Ён [снежань] ахінуў стагі лугоў, Як верацёны снежнай воўнай; З-пад Налібок, з балот, лясоў Плыты ільдзін пагнаў па Нёмну.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Тара́скацца, параўн. прыставачныя ўтварэнні оттара́скатысь ’адвязацца, адчапіцца’ (Клім.), отара́скатыса (otarʼaskatysa) без указання семантыкі (зах.-палес., Арх. Вяр.), відаць, суадносныя з караскацца ’лезці ўгору, чапляцца’ (гл.) без пэўнай этымалогіі і надзейных адпаведнікаў. Магчыма, роднаснае рус.дыял.тара́щиться ’ўпірацца, супраціўляцца’, ’лезці кудысьці і па штосьці’, ’вылупляць (вочы)’ (гл. тарашчыць), чэш.дыял.trškať ’палоць’, otrškať (ofce) ’абстрыгчы’ (авечку) і пад., якія Варбат (Этимология–1971, 14) узводзіць да прасл.*torščiti, *trskati < *ter‑ ’драць’ з пашырэннем sk, параўн. літ.taršyti ’скубаць, драць, калашмаціць’, якое дакладна адпавядае *toršiti ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hen
звычайна ў спалучэннях: hen daleko — а) недзе (дзесьці) далёка-далёка;
кудысьці далёка-далёка;
hen wysoko — а) недзе ў вышыні (высока-высока);
кудысьці ў вышыню (высока-высока);
hen w dal — некуды ўдалячынь;
hen z dala — аднекуль здалёк;
hen za morzem — аж там за морам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
не́куды, прысл.
1.Кудысьці, невядома куды. Некуды ж вось ідзе гэтая вузкая лясная дарожка.Брыль.[Вісарыёна] моцна ўдарылі па галаве, схапілі за рукі, некуды пацягнулі.Самуйлёнак.Паравоз, пыхкаючы і набіраючы хуткасць, паімчаўся некуды ўдалячынь.Шчарбатаў.
2. Няма такога месца, куды б можна было адправіцца, змясціць каго‑, што‑н. Без вестак ад цябе — нам некуды ісці.Глебка.
•••
Далей (ехаць, ісці) некуды — горш таго, што ёсць, быць не можа.
Дзець некудыгл. дзець.
Некуды вачэй дзецьгл. дзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыглу́хнуць, ‑не; пр. прыглух, ‑ла; зак.
1. Стаць менш чутным, прыціхнуць. Гоман прыглух. □ Макарка і Лёнік пастаялі яшчэ трохі, пакуль адышоўся трактар і прыглух яго шум.Колас.// Спыніць дзеянне (пра матор). Васіль ужо быў павярнуўся і хацеў ісці, як раптам матор экскаватара зноў прыглух, і ён пачуў голас Алеся: — Гэй, Вася!Краўчанка.
2.перан. Аслабець, зменшыцца. [Зыбін] адчуваў сябе добра, і думкі пра зварот у Тагіл зноў адышлі кудысьці далей, прыціхлі, прыглухлі.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канве́ер, ‑а, м.
Прыстасаванне для бесперапыннага перамяшчэння вырабаў пры іх апрацоўцы ад аднаго рабочага да другога або для транспарціроўкі грузаў. Па грукату, што рабілі .. [адліўкі], падаючы на канвеер, які нёс іх кудысьці ў цёмны правал у сцяне, адчувалася, што адліўкі важкія, з металу.Карпаў.
•••
Зялёны канвеер — сістэма планавай вытворчасці зялёных кармоў для бесперапыннага забеспячэння жывёлы на працягу ўсяго пашавага сезону.
Па канвееру — ад аднаго да другога (перадаваць і пад.).
Сысці (сыходзіць) з канвеерагл. сысці.
[Англ. conveyer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
somewhere
[ˈsʌmhwer]
adv.
1) не́дзе, дзе-не́будзь, дзе́сьці
somewhere in the neighborhood — не́дзе ў сусе́дзтве
somewhere else — не́дзе ў і́ншым ме́сцы
2) не́куды, куды́сьці
He went somewhere — Ён не́куды пайшо́ў
3) не́дзе, не́калі
it happened somewhere in the last century — Гэ́та адбыло́ся не́дзе ў міну́лым стаго́дзьдзі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gdzieś
1. недзе; дзесьці; дзесь; дзе-небудзь;
2.кудысьці; кудысь; некуды; куды-небудзь;
mam to gdzieś! разм. мне на гэта напляваць!; мне гэта да лямпачкі!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
напаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго-што.
1. Даць напіцца, выпіць чаго‑н. Напаіць каня вадой. Напаіць гасцей чаем. □ [Жанчына] вельмі шпарка, вынесла малака, напаіла .. [раненых] і павяла кудысьці ў цемень поля.Чорны.І крынічка напаіла, Хлопцу сілы аднавіла.А. Александровіч.
2. Давесці да стану ап’янення. Напаіць гарэлкай. □ Напаіла яго дзяўчынка віном, пан і заснуў без памяці.Якімовіч.