кочевря́житься несов., прост.

1. (заставлять себя просить, артачиться) упіра́цца, нараві́цца, нату́рыцца;

2. (ломаться) крыўля́цца, мане́жыцца; (задаваться) задава́цца;

3. (кривляться) крыўля́цца; (дурачиться) дуры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krygować się

незак. крыўляцца, манернічаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кура́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.

Разм. Важнічаць, трымацца фанабэрыста. Куражыцца дзед, сам сябе Нясе ён з павагай, высока. Колас. // Крыўляцца. Сцяпан куражыўся, як малое дзіця. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grimace

[grɪˈmeɪs]

1.

n.

грыма́са, мі́на f.

2.

v.i.

грыма́сьнічаць, крыўля́цца, стро́іць мі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Дукава́цца ’крыўляцца’ (Шат.). Гл. дукава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mizdrzyć się

незак. разм. какетнічаць; манерыцца, крыўляцца;

mizdrzyć się do kogo — крыўляцца перад кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лома́ться

1. лама́цца;

2. (кривляться) крыўля́цца; (упрямиться) мане́жыцца, нараві́цца;

3. страд. лама́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выдвара́ць ’вытураць, высяляць’ (БРС, КТС); ’перабіраць, капрызіць’ (БРС), выджвара́тися ’блазнаваць, крыўляцца’ (Бес.). Рус. выдворя́ть ’выганяць, высяляць’, рус. дыял. выдворя́ться ’крыўляцца, капрызіць; хваліцца’, укр. видвара́ць ’выганяць, высяляць’. Ад двор. Значэнні ’крыўляцца, капрызіць’ з’яўляюцца, відавочна, калькай польск. dworować ’служыць’; ’кпіць’; параўн. чэш. dvořiť si ’ганарыцца чым-небудзь’, dvořský ’дасціпны, цікавы, забаўны (чалавек)’. У польск. і чэш. мовах яны ўстанавіліся па ўзору ням. Hof machen, hofieren, франц. faire la cour (Брукнер, 105; Махэк₂, 136 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zgrywac się

незак. разм. крыўляцца, прыкідвацца кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыўля́нне ср.

1. кривля́нье, грима́сничанье; пая́сничанье разг.;

2. лома́нье разг.; кривля́нье, жема́нничанье разг.;

1, 2 см. крыўля́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)