страбі́зм

(гр. strabismos, ад strabos = крывы)

касавокасць, разлад каардынаванага руху вачэй у чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

crooked [ˈkrʊkɪd] adj.

1. крывы́, вы́гнуты, сагну́ты

2. скры́ўлены, зго́рблены

3. несумле́нны, гане́бны;

crooked dealings гане́бныя спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Крыўля́ць ’крывіць, выгінаць’ (Др.-Падб.). Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хрому́ша разг. кульга́вы, -вага м., кульга́вая, -вай ж., крывы́, -во́га м., крыва́я, -во́й ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ва прысл. гл. крывы

1.;

паглядзе́ць кры́ва на каго-н. j-n scheel ansehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bandy

[ˈbændi]

adj.

крывы́; вы́гнуты наво́нкі

bandy legs — крывы́я но́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Крывэ́дла ’крыкуха, плакса’ (Яўс.). Да крывіцца ’грымаснічаць’. Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыў ’пра хадзьбу крываногага’ (Нар. лекс.). Да крывы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыву́лі 1 ’калёсы для перавозкі лесу’ (Сцяц., Сцяшк., Нар. лекс., Нар. сл., Шатал., Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krzywula ’тыльны шворан на возе’. Да крывы 1 (гл.).

Крыву́лі 2 ’ногі’ (Нар. лекс.). Да крывы 1 (гл.), крываногі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пакля́плы, пакляпслы ’нахілены, крывы’ (Сл. ПЗБ, глыб., вілен.). Гл. клепы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)