кры́ва прысл гл крывы

1.;

паглядзе́ць кры́ва на каго-н j-n scheel ansehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bandy

[ˈbændi]

adj.

крывы́; вы́гнуты наво́нкі

bandy legs — крывы́я но́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Крывэ́дла ’крыкуха, плакса’ (Яўс.). Да крывіцца ’грымаснічаць’. Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыў ’пра хадзьбу крываногага’ (Нар. лекс.). Да крывы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыву́лі 1 ’калёсы для перавозкі лесу’ (Сцяц., Сцяшк., Нар. лекс., Нар. сл., Шатал., Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krzywula ’тыльны шворан на возе’. Да крывы 1 (гл.).

Крыву́лі 2 ’ногі’ (Нар. лекс.). Да крывы 1 (гл.), крываногі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пакля́плы, пакляпслы ’нахілены, крывы’ (Сл. ПЗБ, глыб., вілен.). Гл. клепы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wry [raɪ] adj. крывы́, скры́ўлены, скасабо́чаны;

a wry comment ірані́чная заўва́га;

make/pull a wry face скрыві́цца ў грыма́се

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Крыве́ц ’аднавокі’ (Мат. Гом.). Пераход значэння *крывы* > ’аднавокі’ агульнаславянскае. Параўн. крываокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crooked

[ˈkrʊkɪd]

adj.

1) крывы́, загну́ты, скру́чаны

2) несумле́нны, круце́льскі; няпра́вільны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Крыво́к ’кулік’ (Мат. Гом.). Магчыма, так названы паводле «крывых скачкоў». Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)