cereal [ˈsɪəriəl] n.

1. bot. збо́жжавы злак

2. збо́жжа, збажына́

3. кру́пы

4. стра́ва з круп (звыч. як снеданне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zad, ~u

м. зад;

zad koński — круп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крупаве́йка, ‑і, ДМ ‑вейцы; Р мн. ‑веек; ж.

Машына для ачысткі круп ад шалупіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́на, ‑ы, ж.

Асобнае зерне круп.

•••

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з дробна размолатай пшаніцы. Манныя крупы. // Прыгатаваны з манных круп. Манная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарні́р, ‑у, м.

Прыправа з агародніны, круп і пад. да рыбных і мясных страў. Шніцэль з гарнірам.

[Ад фр. garnir — упрыгожваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бешбарма́к, ‑у, м.

Спец. У народаў рэспублік Сярэдняй Азіі — страва з крышанага мяса, звычайна баравіны, з наварам мукі, круп.

[Цюрк. bešbarmak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

croup

I [kru:p]

n.

крупm.

II [kru:p]

n., Anat.

крыж -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пу́дынг

(англ. pudding)

запяканка з круп, мукі, тварагу і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БАКАЛЕ́Я

(ад араб. бакал прадавец харчовых прыпасаў),

абагульненая назва некаторых харч. тавараў — круп, мукі, кандытарскіх вырабаў, солі, чаю, кавы, прыпраў і інш.

т. 2, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)