Frchtkern

m -(e)s, -e ко́стка (у пладах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

słoniowy

słoniow|y

слановы;

kość ~a — слановая костка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закасцяне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Акамянелы, цвёрды, як костка. — А было так: зямля — цэмент. Нарогамі не ўгрызціся ў цвёрдую, закасцянелую цаліну. Бялевіч.

2. перан. Тое, што і закаснелы. — Ні адна вёска не была такая цёмная, закасцянелая ў забабонах і прымхах, як Стычыны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

radius

[ˈreɪdiəs]

n., pl. -dii or -diuses

1) ра́дыюс -а m.

2) перадпле́чная ко́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anvil

[ˈænvɪl]

n.

1) кава́дла n.

2) Anat. кава́длачка n. (ко́стка ў сярэ́днім ву́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захра́снуць сов.

1. засори́ться; заку́пориться;

ра́кавіна ~сла — ра́ковина засори́лась;

2. застря́ть;

ко́стка ~сла ў го́рле — кость застря́ла в го́рле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

radial

[ˈreɪdiəl]

adj.

1) радыя́льны, зо́ркападо́бны

a radial arrangement — радыя́льнае разьмяшчэ́ньне

2) Anat. прамянёвы (ко́стка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

руле́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена форма каўбасы.

2. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой‑н. начынкай, запечаная ў выглядзе прадаўгаватага кавалка, звычайна акруглай формы.

3. Пірог з цеста, згорнутага ў некалькі слаёў з салодкай начынкай. Рулет з макам.

[Фр. roulette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішчны анат Gesäß-;

сяда́лішчны нерв Hüftnerv m -(e)s;

сяда́лішчная ко́стка Gesäßbein n -(e)s, -e, Stzbein n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Біру́лякостка з абрэзанага свінога кумпяка’ (Сцяшк. МГ). Таго ж паходжання, што і біру́лька (гл.). Параўн. рус. бирю́лька ’частка нагі’. Матывацыю гл. у Мяркулавай, Этимология, 1971, 185–190.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)