ры́бін Fisch-;

ры́бін тлушч Físchtran m -(e)s;

ры́біна ко́стка Físchgräte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pęcina

ж. анат. путавая костка (у каня)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Frúchtkern

m -(e)s, -e ко́стка (у пладах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аза́рт

(фр. hasard = выпадак, выпадковасць; рызыка, ад ар. az-zahr = ігральная костка)

заўзятасць, гарачнасць, моцнае захапленне (напр. спартыўны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

słoniowy

słoniow|y

слановы;

kość ~a — слановая костка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закасцяне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Акамянелы, цвёрды, як костка. — А было так: зямля — цэмент. Нарогамі не ўгрызціся ў цвёрдую, закасцянелую цаліну. Бялевіч.

2. перан. Тое, што і закаснелы. — Ні адна вёска не была такая цёмная, закасцянелая ў забабонах і прымхах, як Стычыны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

radius

[ˈreɪdiəs]

n., pl. -dii or -diuses

1) ра́дыюс -а m.

2) перадпле́чная ко́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anvil

[ˈænvɪl]

n.

1) кава́дла n.

2) Anat. кава́длачка n. (ко́стка ў сярэ́днім ву́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захра́снуць сов.

1. засори́ться; заку́пориться;

ра́кавіна ~сла — ра́ковина засори́лась;

2. застря́ть;

ко́стка ~сла ў го́рле — кость застря́ла в го́рле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

radial

[ˈreɪdiəl]

adj.

1) радыя́льны, зо́ркападо́бны

a radial arrangement — радыя́льнае разьмяшчэ́ньне

2) Anat. прамянёвы (ко́стка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)