skew1 [skju:] n. нахі́л, перако́с;
on the skew ко́са, у нахі́леным ста́не
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ско́сак, ‑ска, м.
Спец.
1. Коса зрэзаны клін (тканіны, дрэва і пад.).
2. Каса, якая за доўгі перыяд працы зрэзалася, стала вузкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
asquint [əˈskwɪnt] adv. ко́са, ско́са (таксама перан.);
look asquint глядзе́ць ско́са; глядзе́ць падазро́на/недаве́рліва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
наўскася́к, прысл. і прыназ.
1. прысл. У бок ад прамога напрамку, па дыяганалі; коса.
Прыбіць дошку н.
2. прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на прадмет, пад вуглом да якога што-н. размяшчаецца або рухаецца.
Н. стала лягла квяцістая сурвэтка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Скасу́рыцца ‘паглядзець коса’ (Барад.), скасы́руваць ‘крыўдаваць; пляткарыць’, скасы́рны ‘незычлівы, нядобразычлівы’ (Ян.), сюды ж скусорьщца ‘коса глядзець на каго-небудзь’ (Шымк. Собр.). Да скоса, коса (гл. касы) з суфіксальным нарашчэннем ‑ур‑/‑ыр‑, параўн. касаву́рыць (гл.), дзе перад суфіксам з’яўляецца прыстаўное ‑в‑, прыставачнае ўтварэнне скасаву́рыцца ‘скасіцца, паглядзець скоса’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Бяльк.), ‘скасіць вочы; злавацца’ (Мат. Гом.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кілзава́ць ’коса калыхацца’ (КЭС, лаг.). Параўн. кілза (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэ́заны, -ая, -ае.
1. Парэзаны на кавалкі.
Р. сыр.
2. у знач. прым. Нанесены рэжучай зброяй.
Рэзаная рана.
Крычыць як р. (наз.; нібы яго рэжуць; разм.).
3. у знач. прым. Накіраваны коса, убок (пры гульні ў тэніс, валейбол і пад.).
Р. удар.
Р. мяч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кілза́ — аб калысцы, якая коса калышацца (КЭС, лаг.). Параўн. кілзаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прытупі́цца сов., прям., перен. притупи́ться;
~пі́лася каса́ — притупи́лась коса́;
пачу́цці ~пі́ліся — чу́вства притупи́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Наўскаса́ ’коса, наўскасяк’ (Юрч.), наўскасы ’тс’ (Сл. ПЗБ), на́ўскась, наўскось ’тс’ (Пятк. 2, Юрч., Бяльк., Растарг.), наўскасяк ’тс’ (ТСБМ, ТС, Растарг.), наўкасякі ’тс’ (Ян.). Паводле Шубы (Прыслоўе, 158), ад *ускася, ускасы і пад., якія не ўжываюцца ў сучаснай беларускай мове. Да коса, касы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)