Таўро́ ’кляймо, распазнавальны знак’ (ТСБМ, Ласт.), ’кляймо, штэмпель’ (Некр. і Байк.). Укр., рус. тавро́ ’тс’. Тлумачаць з тур. tuɣra ’манаграма султана’ (Фасмер, 4, 8; Анікін, 521), параўн. ст.-цюрк. tuɣraɣ ’манаграма, пячатка хана, распараджэнне хана’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на пэўных прадметах, групе прадметаў; заклеймаваць. Адклеймаваць лес. Адклеймаваць жывёлу на забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўро́, ‑а, н.

1. Кляймо на скуры ці па рагах сельскагаспадарчых жывёл як распазнавальны знак. Паставіць таўро.

2. Прылада для клеймавання жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schútzmarke

f -, -n фабры́чнае кляймо́ [таўро́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клеймава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад клеймаваць.

2. у знач. прым. Які мае на сабе кляймо, з кляймом. Клеймаваная жывёла. Клеймаваная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stigma [ˈstɪgmə] n. (pl. stigmata or stigmas) кляймо́ га́ньбы;

leave a stigma upon one’s family запля́міць го́нар сям’і́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

WZ

= Warenzeichen – таварны знак, фабрычнае кляймо

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ostemplować

зак. праштэмпеляваць; паставіць штэмпель; налажыць кляймо

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сты́гма, стыгма́т

(гр. stigma, -atos = укол, кляймо, пляма)

1) кляймо на целе раба або злачынца ў Стараж. Грэцыі;

2) адтуліна, якая адкрывае органы дыхання на паверхні цела членістаногіх жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тавро́

1. (клеймо) таўро́, -ра́ ср., кляймо́, -ма́ ср.;

2. (орудие для клеймения) таўро́, -ра́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)