szpik, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
szpik, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
мазо́ль, мазаля,
Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю на руках або на нагах ад працяглага трэння.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́сны I (невосприимчивый к новому, отсталый) ко́сный;
ко́сны II,
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мозг (мозык, мозак, мозаг, мо́зок, мосх), мазгі, мозгі, мозг̌і, мозкі ’мозг у чэрапе і канале пазваночніка’, ’розум’, ’тканка ў поласці касцей, шпік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
міэлі́н
[ад
сумесь тлушчападобных рэчываў, якія знаходзяцца ў абалонцы нерва і ў некаторых іншых тканках жывёльных арганізмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
поліяміэлі́т
(ад
эпідэмічны дзіцячы параліч, вострая вірусная хвароба, абумоўленая пашкоджаннем пераважна шэрага рэчыва спіннога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
панміэлафты́з
(ад пан- +
цяжкае паражэнне касцявога мозгу пры захворваннях з татальным парушэннем кроваўтварэння, анеміяй і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лейко́з
(
агульная назва пухлін, што ўзнікаюць з крывятворных клетак і пашкоджваюць
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ко́сны 1, ‑ая, ‑ае.
Схільны да чаго‑н. прывычнага; неўспрымальны да новага, перадавога; адсталы.
ко́сны 2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мозг, -а і -у,
1. -а. Цэнтральны аддзел нервовай сістэмы чалавека і жывёл: нервовая тканка, якая запаўняе чэрап і канал пазваночніка.
2. -у. Мяккая тканка, якая запаўняе поласці касцей у чалавека і пазваночных жывёл.
3. -у.
4. толькі
Варушыць мазгамі (
Круціць мазгі — выклікаць у каго
Сушыць мазгі (
Уцечка мазгоў — эміграцыя людзей разумовай працы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)