Рыдва́н ’вялікая дарожная карэта’ (ТСБМ), ’дужы чалавек’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.), ридва́нъ, ридва́нчикъ ’адкрытая лёгкая каляска’ (Нас.), ст.-бел.рыдванъ ’крыты воз’ (1582), рус.дыял.рыдва́н ’воз для снапоў’, ’калымага’, укр.ридв́ан. Слова прыйшло праз польскую мову, параўн. польск.rydwan ’карэта’, ’воз, калёсы’, з с.-в.-ням.reitwagen, нова-в.-ням.Reitwagen ’калёсы, воз’ (Булыка, Запаз., 290; Фасмер, 3, 527; Брукнер, 471).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
экіпа́жIм. Wágen m -s, - (каляска); Equipáge [-ʒə] f -, -n; Kútsche f -, -n (карэта)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Умазаць, упэцкаць. Уквэцаць рукаў у фарбу. □ Карэта звярнула на Мойку. За ствол голай таполі кінуўся нейкі фацэт: каб не ўквэцала брудным снегам.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fiáker
m -s, -
1) рамі́зніцкая карэ́та, фіцкр
2) рамі́знік, во́зчык, ваза́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ЛАНДО́
(франц. landau ад Landau горад у Германіі, дзе з 17 ст. вырабляліся экіпажы пад такой назвай),
кузаў легкавога аўтамабіля з верхам, які адкрываецца толькі над заднімі сядзеннямі. Раней Л.наз. 4-месная карэта з адкідным верхам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
coach1[kəʊtʃ]n.
1.BrE міжгаро́дні аўто́бус
2.BrE пасажы́рскі ваго́н
3.карэ́та, экіпа́ж
4.AmE са́мыя та́нныя ме́сцы ў самалёце або́ цягніку́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мальпо́ст
(фр. malle-poste)
паштовая карэта, якая выкарыстоўвалася для перавозкі пасажыраў і пошты да правядзення жалезных дарог.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
carriage[ˈkærɪdʒ]n.
1. экіпа́ж; карэ́та
2. пасажы́рскі ваго́н
3. цяле́жка, вагане́тка
4. карэ́тка (пішучай машынкі)
5. пераво́зка, транспарціро́ўка, транспартава́нне
6. паста́ва
7.comput. карэ́тка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фацэ́т, ‑а, М ‑цэце, м.
Разм. Камічны, забаўны чалавек. У галаве дзеда Талаша прамільгнула некалькі думак: адкуль з’явіўся гэты фацэт?Колас.// Нехта мала знаёмы; хто‑н. Карэта звярнула на Мойку. За ствол голай таполі кінуўся нейкі фацэт: каб не ўквэцала брудным снегам.Караткевіч.
[Польск. facet ад лац. facetus — вясёлы, дасціпны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ландо́
(фр. landau)
1) чатырохмесная карэта з адкідным верхам;
2) кузаў легкавога аўтамабіля з адкідным верхам над заднімі сядзеннямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)