рэ́па, -ы, ж.

Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага колеру.

Кармавая р.

|| памянш. рэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. рэ́пны, -ая, -ае і рэ́павы, -ая, -ае.

Рэпнае поле.

Рэпавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́шанка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Кармавая сумесь вікі з аўсом і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Кармавая караняплодная расліна, гібрыд бручкі з кармавой капустай.

[Эст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турнэ́пс, ‑у, м.

Расліна сямейства крыжакветных, караняплоды якой ідуць на корм жывёле; кармавая рэпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кузю́ка ’кармавая бручка’ (Сл. паўн.-зах.). Да каза (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

джугара́, ‑ы, ж.

Травяністая хлебная і кармавая расліна з роду сорга, а таксама зерне гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́лес, ‑у, м.

Спец. Падобная на сіроп густая маса, якая з’яўляецца адходамі пры вытворчасці цукру; кармавая патака.

[Фр. melasse, ад ісп. melaza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапс, ‑у, м.

Алейная і кармавая травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі і шыза-зялёнымі лістамі.

[Ням. Raps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ют, ‑а, М юце, м.

Кармавая надбудова судна, дзе размяшчаюць жылыя, службовыя, а часам і грузавыя памяшканні.

[Гал. hut.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Пастэўка, брэсц. пастэвка ’кармавая морква’ (Сл. Брэс.). З польск. pastewka < pastwa ’корм’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)