Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Абажу́р (БРС) запазычанне праз рус. мову ў XX ст., у рус. з франц.abat‑jour у XVIII ст. У беларускіх слоўніках 20‑х гадоў XX ст. яшчэ канкурыравала з каптур. Гл. Гіст. мовы, 2, 205.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кагуля́ры
(фр. cagoulards, ад cagoule = каптур з выразамі для вачэй і рота)
члены тайнай фашысцкай арганізацыі, якая дзейнічала ў Францыі ў 30-я гады 20 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Kapúze
f -, -n капту́р, капюшо́н, башлы́к
die ~ überzíehen* — надзява́ць [наця́гваць] капюшо́н
die ~ zurückschlagen* — апусці́ць капюшо́н [башэ́дк]; царк. клабу́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прэнт ’металічны прут; арматурнае жалеза’ (ТСБМ, Янк. 1, Бір. Дзярж., Жд., Сл. ПЗБ), прэнт ’качарга’ (Сіг.), ’шворан’ (Мат. Гом.), ’жалезны шпень, які падтрымлівае каптур над камінкам’ (івац., Нар. сл.), ’драўляная частка плуга’ (Выг.), ’мера паверхні (зямлі)’ (Бес.). З польск.pręt ’прут’. Гл. таксама прут, якое, відаць, паўплывала на развіццё семантыкі запазычанага прэнт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hood
[hʊd]1.
n.
1) капюшо́н -а, капту́р -а́m.
2) засло́на f., наве́с -у m.
3) капо́т -а m.
hood of the automobile — капо́т аўтамабі́ля
2.
v.t.
пакры́ць каптуро́м, наве́сам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Ачэ́пка, очы́пка ’чэпчык’ (Шпіл. Моз.), очыпочка ’каптур, чэпчык’ (стол., Дзіц. фальк., 596), укр.очіпок ’галаўны ўбор замужняй жанчыны накшталт чэпчыка’, рус.оче́пок, очи́пок ’від жаночай шапачкі’, польск.oczepek ’від жаночай шапачкі, ужыванай пры ачэпінах’, чэш.očepek ’шапачка, дэталь у цэпе’. Утворана ад ачапі́ць (очэпіць) ’надзець, накласці зверху, павесіць’, гл. чапа́ць; адносіны да польск. і чэш. слоў застаюцца няяснымі; параўн. Фасмер, 3, 178, які выводзіць рус. і ўкр. формы ад чепец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
czepek
czep|ek
м. чапец; каптур; чэпчык; каптурчык; каптурок;
~ek kąpielowy — купальная шапачка;
urodzić się w ~ku — нарадзіцца ў кашулі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)