3. Які выконваецца з фігурамі (у 2 знач.) або прызначаны для такога выканання.
Фігурнае плаванне.
Фігурнае катанне на каньках.
Фігурныя канькі.
4. Які мае прыгожую фігуру (разм.).
Фігурная дзяўчына.
|| наз.фігу́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ice-skate
[ˈaɪsskeɪt]1.
n.
канёк канька́m., pl.канькі́
2.
v.t.
ко́ўзацца на канька́х
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шаргата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; незак.
Разм. Тое, што і шаргацець. Тым часам на полі пачалася гульня. Шаргатаў лёд. Звінелі канькі. Стукаліся клюшкі.Няхай.Цяпер на ветры шаргаталі сухім лісцем маладыя дрэўцы.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канёк¹, канька́, мн.канькі́, канько́ў, м.
1.гл. конь.
2. Месца сыходжання нахіленых плоскасцей двухсхільнага даху, вільчык страхі.
3. Разное ўпрыгожанне ў выглядзе конскай галавы на канцы падоўжнага бруса, што ўтварае верхні край страхі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канёк1, канька, м.
1.Памянш.-ласк.да конь (у 1 знач.).
2. Разное ўпрыгожанне страхі, пераважна ў выглядзе конскай галавы. «Канькі» — гэта разныя ўпрыгожанні верхняй часткі франтона [«шчыта»] пры двухскатным даху.«Беларусь».
3. Востры верхні край, грэбень страхі. Новы чырвоненькі пеўнік на каньку хаты вось-вось збіраўся кукарэкнуць на ўвесь голас.Краўчанка.
4.перан. Любімая тэма размовы, любімы занятак каго‑н. [Вярноў] горача расказваў Ніне пра новыя творы маладнякоўцаў. Літаратурнае жыццё было яго каньком.Лобан.— Скрыпка і флейта — от на чым я выязджаў. Гэта мой канёк.Чорны.
канёк2,
гл.канькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канёкм
1.памянш Pférdchen n -s, -;
кан-гарбуно́кфалькл das Záuberpferdchen;
2. (надаху) First m -(e)s, -e, Dáchgrat m -(e)s, -e;
3. (длякатанняналёдзе) Schlítt¦schuh m -(e)s, -e (часцейужываеццаpl);
бегавы́я канькі́ Schnéll(lauf)schlitt¦schuhe pl;
фігу́рныя канькі́ Kúnstlaufschlitt¦schuhe pl;
ро́лікавыя канькі́ Róllschuhe pl;
бег на канька́хÉislauf f -(e)s;
ката́цца на канька́х Schlítt¦schuh láufen*;
надзе́ць канькі́ die Schlítt¦schuhe ánschnallen;
зняць канькі́ die Schlítt¦schuhe ábschnallen;
4.перан Stéckenpferd n -(e)s, -e, Hobby [´hɔbi] n -s, -s;
◊ се́сці на свайго́ канька́ sein Stéckenpferd réiten*; auf sein Líeblingsthema zu spréchen kómmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пабялі́цца, ‑бялюся, ‑белішся, ‑беліцца; зак.
1. Пакрыць сабе твар бяліламі.
2. Стаць, зрабіцца белым у выніку спецыяльнай апрацоўкі. Сцены добра пабяліліся.// Пакрыцца чым‑н. белым. Пабяліліся кусты, пабяліліся масты, пабяліліся пянькі, прытупіліся канькі.Шушкевіч.Гімнасцёрка пабеліцца потам салёным, губы высушыць горкая смага...Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́лікавы Róll(en)-;
ро́лікавыя канькі́ Róllschuh m -(e)s, -e;
ро́лікавы падшы́пніктэх Róllenlager n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прымацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго-што да каго-чаго.
1. Трывала прырабіць.
П. канькі да чаравікаў.
2. Аддаць, перадаць у чыё-н. распараджэнне (для абслугоўвання і пад.).
П. правадніка да турыстаў.
П. да паліклінікі.
|| незак.прымацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар.прымацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся (да 2 знач.); незак.прымацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз.прымацо́ўванне, -я, н.
|| наз.прымацава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Канёк, парны лік канькі́ ’прыстасаванне для язды па лёдзе’ (ТСБМ, Мат. Гом., Сл. паўн.-зах.), як і канёк ’вільчык’ (ТСБМ; лаг., бяроз.Шатал.), — дэмінутыўная форма ад конь (гл.). Названы паводле знешняга падабенства (Фасмер, 2, 316; Шанскі, 2 (К), 299; Слаўскі, 2, 446). Першая лексема запазычана з рус. мовы.