vice-chancellor [ˌvaɪsˈtʃɑ:nsələ]n.

1. рэ́ктар універсітэ́та (у Вялікабрытаніі)

2. ві́цэ-ка́нцлер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэйхска́нцлер

(ням. Reichskanzler, ад Reich = дзяржава + Kanzler = канцлер)

дзяржаўны канцлер, кіраўнік урада ў Германіі 1871—1945 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імпе́рскі Reichs-;

імпе́рскі ка́нцлер гіст. Richskanzler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лорд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Наследны тытул вышэйшага дваранства ў Англіі. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

2. Састаўная частка афіцыйнай назвы некаторых вышэйшых і мясцовых адказных асоб Вялікабрытаніі (напрыклад, лорд-канцлер, лорд-мэр).

[Англ. lord.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

федэра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Дзяржава, якая складаецца з самастойных дзяржаў або дзяржаўных утварэнняў, што захоўваюць пэўную юрыдычную і палітычную самастойнасць; адпаведная форма дзяржаўнага ўладкавання.

Расійская Ф.

2. Саюз асобных таварыстваў, арганізацый.

Шахматная ф.

|| прым. федэраты́ўны, -ая, -ае і федэра́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Федэратыўная дзяржава.

Федэратыўная адзінка.

На федэратыўных пачатках.

Федэральны канцлер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

федэра́льны Bndes-; Föderl-, föderl;

на федэра́льных пача́тках auf föderler Grndlage;

федэра́льны ка́нцлер Bndeskanzler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exchequer [ɪksˈtʃekə] n.

1. the Exchequer казначэ́йства, міністэ́рства фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі);

Chancellor of the Exchequer ка́нцлер казначэ́йства, міні́стр фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі)

2. казна́; дзяржа́ўныя фіна́нсы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лорд

(англ. lord)

1) спадчынны тытул вышэйшага дваранства ў Англіі;

2) састаўная частка афіцыйных назваў некаторых вышэйшых пасад у Англіі (напр. лорд-канцлер, лорд-мэр).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

федэра́льны

(фр. fédéy̆ral, ад лац. foedus, -deris = дагавор, саюз)

1) які звязаны з федэрацыяй (напр. ф-ая дзяржава, ф. канцлер);

2) тое, што і федэратыўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

chancellor [ˈtʃɑ:nsələ] n.

1. ка́нцлер

2. дзяржа́ўная/юрыды́чная асо́ба;

the Chancellor of the Exchequer міні́стр фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі);

the Lord Chancellor/the Lord High Chancellor вярхо́ўны суддзя́ (і старшыня палаты лордаў)

3. прэзідэ́нт універсітэ́та

4. рэ́ктар (ганаровы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)