ка́нцлер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адна з вышэйшых урадавых пасад у некаторых краінах Заходняй Еўропы, Вялікабрытаніі і інш., а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.

2. Начальнік канцылярыі вялікага князя ў Вялікім Княстве Літоўскім, хавальнік дзяржаўнай пячаткі (гіст.).

3. Вышэйшы грамадзянскі чын у Расіі да 1917 г. (гіст.).

|| прым. ка́нцлерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нцлер ка́нцлеры
Р. ка́нцлера ка́нцлераў
Д. ка́нцлеру ка́нцлерам
В. ка́нцлера ка́нцлераў
Т. ка́нцлерам ка́нцлерамі
М. ка́нцлеру ка́нцлерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́нцлер ка́нцлер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нцлер м. ка́нцлер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нцлер, ‑а, м.

Званне, якое прысвойваецца вышэйшай службовай асобе ў некаторых дзяржавах. // Асоба, якая носіць гэта званне.

[Ням. Kanzler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́нцлер

т. 8, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́нцлер м паліт, гіст Kánzler m -s, -;

федэра́льны ка́нцлер Búndeskanzler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́нцлер

(ням. Kanzler, ад с.-лац. cancellarius)

1) кіраўнік дзяржаўнай канцылярыі ў Вялікім княстве Літоўскім, хавальнік вялікай дзяржаўнай пячаткі, член паноў-рады;

2) вышэйшая службовая асоба ў некаторых краінах;

3) прэм’ер-міністр у Аўстрыі і Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экс-ка́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экс-ка́нцлер экс-ка́нцлеры
Р. экс-ка́нцлера экс-ка́нцлераў
Д. экс-ка́нцлеру экс-ка́нцлерам
В. экс-ка́нцлера экс-ка́нцлераў
Т. экс-ка́нцлерам экс-ка́нцлерамі
М. экс-ка́нцлеру экс-ка́нцлерах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лорд-ка́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лорд-ка́нцлер лорд-ка́нцлеры
Р. лорд-ка́нцлера лорд-ка́нцлераў
Д. лорд-ка́нцлеру лорд-ка́нцлерам
В. лорд-ка́нцлера лорд-ка́нцлераў
Т. лорд-ка́нцлерам лорд-ка́нцлерамі
М. лорд-ка́нцлеру лорд-ка́нцлерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)