к. э. н. (кандыдат эканамічных навук) Doktor der Ökonomie (Dr. oec. publ)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

safe seat [ˌseɪfˈsi:t] n. BrE «надзе́йная вы́барчая акру́га», забяспе́чанае ме́сца для кандыда́т а яко́й-н. па́р ты i ( у выбарчым органе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.

1. Пачаць моцна плакаць. Хлопчык шморгнуў носам, гатовы вось-вось зноў расплакацца. Сіняўскі.

2. перан. Разм. Пачаць жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне. Шубіну на момант здалося, што кандыдат у старшыні не стрымаецца, можа расплакацца і адмовіцца ад выбараў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

candidate [ˈkændɪdət] n. (for) кандыда́т;

offer oneself as a candidate вы́лучыць сваю́ кандыдату́ру;

stand as a Labour candidate быць кандыда́там ад лейбары́стаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кандыдату́ра

(ад кандыдат)

асоба, якую намячаюць для прызначэння на пасаду, абрання ў выбарны орган або для прыёму ў якую-н. арганізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

nominee

[,nɑ:mɪˈni:]

n.

1) вы́стаўлены кандыда́т (на вы́барах)

2) асо́ба прызна́чаная на яку́ю-н. паса́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

к. т. н. (кандыдат тэхнічных навук) Doktor der technischen Wissenschaften (Dr. rer. techn.; Dr.-Ing.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

к. ф. н. (кандыдат філалагічных / філасофскіх навук) Doktor der Philologie, Doktor der Philosophie (Dr. phil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gálgenschelm

m -(e)s, -e разм. ві́сельнік, шы́бенік, кандыда́т на шы́беніцу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

амбі́цыя, ‑і, ж.

Празмернае пачуццё асабістай годнасці; самалюбства. Прафесійная амбіцыя. Збіцца на амбіцыю. □ Таймс-сквер. Натоўп. Над ім з амбіцыяй Гарлае нейкі кандыдат. Панчанка.

•••

Амбіцыя без амуніцыі — пра беспадстаўную амбіцыю.

Кідацца ў амбіцыю гл. кідацца.

(Толькі) без амбіцыі — без крыўды, без нездавальнення.

(Чалавек) з амбіцыяй — пра фанабэрыстага, ганарлівага чалавека.

[Лац. ambitio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)