комполка́ (команди́р полка́) воен. кампалка́ (камандзі́р палка́) нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

комро́ты (команди́р ро́ты) воен. камро́ты (камандзі́р ро́ты) нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

камро́ты м., нескл., воен. (камандзі́р ро́ты) комро́ты (команди́р ро́ты)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

начды́ў, ‑а, м.

Уст. Начальнік, камандзір дывізіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экипа́жный​II (к экипа́ж​II) экіпа́жны;

экипа́жный команди́р экіпа́жны камандзі́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

камбры́г, ‑а, м.

Камандзір брыгады (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камба́т м., воен. (камандзі́р батальёна, батарэ́і) комба́т (команди́р батальо́на, батаре́и)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

dowódca

м.

1. камандзір;

2. правадыр; важак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камды́ў, -ды́ва м., воен. (камандзі́р дыві́зіі, дывізіёна) комди́в (команди́р диви́зии, дивизио́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

капіта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Афіцэрскае званне або чын, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

К. медыцынскай службы.

К.-лейтэнант.

К. 3-га рангу.

2. Камандзір судна.

К. карабля.

3. Кіраўнік спартыўнай каманды.

К. валейбольнай каманды.

|| прым. капіта́нскі, -ая, -ае.

К. мосцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)