Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ко́лісь, прысл.
Разм.Калісьці, некалі ў мінулым. І вось на месцы тым стаю, Дзе колісь быў мой ціхі дом.Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размежава́насць, ‑і, ж.
Стан размежаванага; размежаванне. Старэйшыя расказвалі.. [Івану], што калісьці між студэнтамі-літаратарамі і матэматыкамі існавала нейкая прафесійная размежаванасць.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапазна́, прысл.
Разм. Да позняга часу. Янук пазнаў Старыя месцы, дзе з Банадыком, Палюючы калісьці, дапазна Цягаліся за раненым ваўком.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Га́рля ’пажарышча; месца, дзе калісьці быў пажар’ (Яшкін). Магчыма, з *garьje (да *garь < *gorěti) з дыялектнай зменай ʼj > ʼl.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ко́лісь ’калісьці’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., ТС, Сцяшк., Сержп., З нар. сл., Сержп. Грам., Сержп. Пр.). Гл. калісь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
папахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і папахадзіць. Калісьці сцежкі .. [Макара і Анісіма] ішлі разам, якімі яны нямала папаходжвалі ў партызанскую разведку.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
once upon a time
даўны́м-даўно́; калі́сьці, адно́йчы; (а на пача́тку ка́зкі) жыў-быў, жылі́-былі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Купа́лка ’купалка едкая, Erigeron acer L.’ (ТСБМ, Кіс., Касп.), ’кветка, на якой калісьці варажылі на Купалле’ (Жыв. сл.). Гл. купала1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Моў ’маўляў, нібыта’ (Гарэц., Некр., Нас., ТС). Алегравая форма з маўляў ’(калісьці, даўно) казаў’ накшталт рус.мол ’тс’ (Фасмер, 2, 641).