briery

[ˈbraɪri]

adj.

цярні́сты; зь це́рнем, калю́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thorny [ˈθɔ:ni] adj.

1. калю́чы; заро́слы калю́чым кусто́ўем;

a thorny bush калю́чы куст, цярно́ўнік;

a thorny subject небяспе́чная тэ́ма

2. ця́жкі, цярні́сты;

tread a thorny path ісці́ цярні́стым шля́хам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зра́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Атрымаць многа ран; параніцца. Зраніўся ўвесь аб калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфо́рс

(фр. раг force = сілай)

калючы ашыйнік для паляўнічых і службовых сабак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

barbed

[ˈbɑ:rbd]

adj.

1) з калю́чкамі, калю́чы

barbed wire — калю́чы дрот

2) зье́длівы, саркасты́чны

a barbed comment — саркасты́чная заўва́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dórnenvoll

a по́ўны калю́чак, калю́чы, цярні́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́лкі

1. (калючы) stáchelig;

2. (з’едлівы) spitz, béißend, bóshaft; ätzend (едкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

юю́ба, ‑ы, ж.

Калючы хмызняк сямейства крушынавых з дробнымі кветкамі, зубчастым лісцем і ядомымі пладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stácheldraht

m -(e)s, -drähte калю́чы дрот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́лкі I

1. (легко раскалывающийся) ко́лкий;

~кія дро́вы — ко́лкие дрова́;

2. см. калю́чы

ко́лкі II ко́лкий, язви́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)