пакало́нна, прысл.

Калонамі, адна калона за другой. Ісці пакалонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотакало́на

(ад мота- + калона)

калона аўтамабіляў, матацыклаў, якія рухаюцца ў пэўным парадку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кільва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Хвалевы струмень ззаду судна, якое рухаецца.

◊

Ісці ў кільватары — адзін за адным, тым жа курсам (пра судны).

|| прым. кільва́тарны, -ая, -ае.

Кільватарная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танк¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Баявая браніраваная машына на гусенічным хаду з вялікай праходнасцю, узброеная пушкай і кулямётамі, устаноўленымі ў рухомай гарматнай вежы.

|| прым. та́нкавы, -ая, -ае.

Танкавая калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Säule

f -, -n

1) кало́на

2) перан. слуп, апі́рышча; вайск. кало́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мармуро́вы Mármor-; mármorn;

мармуро́вая кало́на Mármorsäule f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

піля́стра, ‑ы, ж. і піля́стр, ‑а, м.

Спец. Чатырохгранная калона, якая адной гранню ўваходзіць у сцяну.

[Іт. pilasteo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kolumna

ж.

1. архіт. калона;

2. друк. калонка, слупок;

kolumna liczb — слупок лікаў;

kolumna gazety — газетная калонка;

3. вайск. калона;

kolumna samochodowa — аўтамабільная калона (аўтакалона)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дары́чны ист., архит. дори́ческий;

д. дыяле́кт — дори́ческий диале́кт;

~ная кало́на — дори́ческая коло́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маналі́т, -у, М -ліце, мн. -ы, -аў, м.

1. Суцэльная каменная глыба, а таксама прадмет, высечаны з яе.

2. Кавалак глебы з непарушаным структурным складам, які паказвае будову глебы ў вертыкальным разрэзе (спец.).

|| прым. маналі́тны, -ая, -ае.

Маналітная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)