zjawić się

зак. з’явіцца; паказацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

по́зва, ‑ы, ж.

Пісьмовае паведамленне аб выкліку куды‑н., павестка. Лабановіч зірнуў на паперку: гэта была позва ад Віленскай судовай палаты з’явіцца на суд. Колас. У кішэні ляжала позва з’явіцца на зборны пункт ваенкамата з патрэбнымі рэчамі. Лужанін. Позва загадвала .. [дзядзьку Мікіту] ў панядзелак з’явіцца ў суд. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пови́нная сущ. / прийти́ (яви́ться) с пови́нной прыйсці́ (з’яві́цца) з пакая́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -хо́піцца; зак.

1. Нечакана настаць, надысці.

Дзень нахапіўся неўзаметку.

2. Ускочыць, з’явіцца на чым-н. (разм.).

На лбе нахапіўся гуз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яві́цца, яўлю́ся, я́вішся, я́віцца; зак. (разм.).

Прыйсці куды-н., з’явіцца дзе-н.

Я. ў суд.

|| незак. яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. я́ўка, -і, ДМ я́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выклікаць.

2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.

З’явіцца па выкліку.

В. у суд.

3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.

В. на спаборніцтвы.

В. на дуэль.

4. каму-чаму. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад. жаданне ўступіць у барацьбу.

Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым). У яго словах прагучаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімвалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак., што (кніжн.).

З’явіцца (з’яўляцца) сімвалам (у 1 знач.) чаго-н.

Хор у спектаклі сімвалізуе адзінства народа.

|| наз. сімваліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éinfinden

* (sich) паяві́цца, з’яві́цца; знайсці́ся

sich an Ort und Stélle ~ — з’яві́цца ў назна́чанае ме́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анты́хрыст

(гр. Antichristos)

1) галоўны праціўнік Хрыста, які павінен з’явіцца перад канцом свету;

2) перан. злы, непачцівы чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́нырнуть сов.

1. вы́нырнуць;

2. перен., разг. вы́плыць, паказа́цца, з’яві́цца, паяві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)