przyziemny

перан. зямны, прыземлены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wéltkugel

f - зямны́ шар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

terrestrial [təˈrestriəl] adj.

1. зямны́; назе́мны;

terrestrial parts of the world су́ша;

a terrestrial globe зямны́ шар; гло́бус;

a terrestrial telescope назе́мны тэлеско́п

2. zool., bot. суха зе́мны (пра жывёлу, расліну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

астрало́гія, -і, ж.

Дысцыпліна, заснаваная на прадказальніцкіх практыках, традыцыях і вераваннях, якія пастуліруюць уздзеянне нябесных цел на зямны свет і чалавека (на яго тэмперамент, характар, учынкі і будучыню) і магчымасць прадказання будучага паводле размяшчэння нябесных цел.

|| прым. астралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

earthy

[ˈɜ:rӨi]

adj.

1) зямны́ (ко́лер, пах)

2) зямны́, сьве́цкі, не духо́ўны

3) натура́льны, про́сты

4) грубава́ты

earthy humor — грубава́та -вясёлыя жа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рай рел. перен. рай, род. ра́ю м.;

◊

рай земно́й рай зямны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Érdball

m -s зямны́ шар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ziemski

ziemsk|i

1. зямны;

kula ~a — зямны шар;

2. зямельны;

majątek ~i — зямельнае ўладанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

до́льний поэт., уст.

1. (долинный) далі́нны; (находящийся внизу) до́льны;

2. (земной) зямны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магнеты́зм м. фіз., тс. перан. Magnetísmus m -;

зямны́ магнеты́зм Érdmagnetísmus m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)