падра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падраць.

2. у знач. прым. Дзіравы, абшарпаны; зношаны. Алесік страшна закіданы і адзеты бядней за ўсіх. Кашулька ў яго падраная, нямытая, заношаная. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outworn

[,aʊtˈwɔrn]

adj.

1) зно́шаны

2) састарэ́лы (пра паня́цьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лакамабі́ль, ‑я, м.

Паравая перасоўная або стацыянарная ўстаноўка, якая прыводзіць у рух розныя машыны; паравік. Бадзёра і рупліва тахкае лакамабіль калгаснай электрастанцыі. Брыль. Лакамабіль быў ужо зношаны, старое маркі, адрамантаваць яго было нялёгка. Чарнышэвіч.

[Фр. locomibile ад лац. locus — месца і mobilis — рухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раско́ль ’стары, зношаны венік’ (ст.-дар., Бел. дыял.). Няясна; магчыма, да ро́ска ’дубец, розга’, гл. розга 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beaten-up [ˌbi:tnˈʌp] adj. разбі́ты, зно́шаны, што мно́гае паба́чыў;

his beaten-up old car infml яго стара́я разбі́тая машы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

threadbare [ˈθredbeə] adj.

1. зно́шаны; працёрты да ні́ткі

2. стары́, збі́ты, не но́вы;

a thre adbare argument стары́ аргуме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

run-down

[,rʌnˈdaʊn]

adj.

1) змо́раны, зьнямо́жаны

2) запу́шчаны

3) зно́шаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отрабо́танный

1. адро́блены, адпрацава́ны;

отрабо́танный газ адпрацава́ны газ;

отрабо́танный пар адпрацава́ная па́ра;

2. (изношенный) зно́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поно́шенный

1. прич. пано́шаны;

2. прил. (о платье, обуви) падно́шаны, но́шаны; (изношенный) зно́шаны; (стоптанный) стапта́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разка́ч ’зношаны венік’ (Янк. 1). Ад розга, роска ’дубец’ па мадэлі дзярка́ч, паколькі такі венік мае вострыя тоўстыя галінкі, параўн. разгачы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)