нітава́ ць , ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.
1. Злучаць, змацоўваць нітамі 1 .
2. перан. Злучаць, звязваць. Прынесла строгі і стройны план — трэцяя бальшавіцкая [вясна першай пяцігодкі]. Нітуе энергію, вядзе напралом, выцягваецца ў чацвёрты год апошні, напорны. Дудар . Пакуль .. [сэрца] б’ецца, пакуль не парвецца жылка, што нітуе яго з целам, ты жывеш. Карпаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суна́ дзкі ’вяровачкі для падвешвання нітоў’ (калінк. , Сл. ПЗБ ), су́ назкі ’дзве планкі, як часткі набілак, са шпарамі, у якія ўстаўляюцца бёрда’ (Янк. 1), су́ назка ’кій, які ўсаджваецца ў “вушы” кубла’ (мазыр. , ГЧ ). Слова таго ж кораня, што і снадзь (гл.), да прасл. *snaditi ’злучаць, змацоўваць ’; магчыма, ад незахаванага *сунадзіць з суф. ‑к‑ .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шво , -а, мн. н.
1. Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.
Парвацца ў шве.
Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).
2. Месца злучэння частак чаго-н. (спец. ).
Швы чэрапа.
Ш. цаглянай кладкі.
3. Спосаб шыцця, вышыўкі.
Няроўнае ш.
Сцябліністае ш.
◊
Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.
Трашчыць па ўсіх швах — прыходзіць у поўны заняпад, развальвацца; разм. ).
|| прым. шыўны́ , -а́ я, -о́ е (да 1 знач. ; спец. ).
Ш. матэрыял (у хірургіі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zusá mmenstecken
1.
vt ско́ лваць, злуча́ ць, змацо́ ўваць
die Köpfe ~ — гамані́ ць, шапта́ цца
2.
* vi быць неразлу́ чным
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
unite [juˈnaɪt] v.
1. змацо́ ўваць
2. аб’ядно́ ўваць; аб’ядно́ ўвацца; гуртава́ цца, ядна́ цца;
They should unite in fighting for independence. Яны павінны аб’яднацца ў барацьбе за незалежнасць;
Сommon interests united us. Нас аб’ядналі агульныя інтарэсы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фальцава́ ць
(ням. falzen = згібаць)
1) змацоўваць тонкія металічныя лісты адгінаннем і сумесным абцісканнем іх краёў;
2) выбіраць (выдзёўбваць) пазы ўздоўж краю дошак, брусоў;
3) згінаць, згортваць папяровы аркуш у адпаведным парадку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
cramp 2 [kræmp] v.
1. звя́ зваць, абмяжо́ ўваць (рух ); перашкаджа́ ць (развіццю ); заміна́ ць; звужа́ ць, зву́ жваць
2. tech. змацо́ ўваць скабо́ й
♦
cramp someone’s style infml а́ ць кры́ лле; звя́ зваць па рука́ х і нага́ х; перашкаджа́ ць каму́ -н. по́ ўнасцю праяві́ ць сябе́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
verzá pfen
vt
1) змацо́ ўваць шыпа́ мі
2) прадава́ ць распі́ вачна
3) цадзі́ ць
4) разм. балбата́ ць
dú mmes Zeug ~ — не́ сці лухту́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шыць , шы́ ю, шы́ еш, шы́ е; шы́ ты; незак.
1. што . Вырабляць, змацоўваючы ніткай краі скроенай тканіны, скуры.
Ш. касцюм.
Ш. боты.
2. што і без дап. Змацоўваць , злучаць ніткай і інш. матэрыялам.
Ш. альбом.
Хірургу даводзіцца больш ш., чым рэзаць.
3. чым і па чым . Вышываць, расшываць.
Ш. гладдзю.
◊
Шыта-крыта (разм. ) — пра што-н. дрэннае, несамавітае, што застаецца ў тайне.
|| зак. сшыць , -ы́ ю, -ы́ еш, -ы́ е; -ы́ ты (да 1 знач. ).
|| наз. шыццё , -я́ , н. знач. ).
|| прым. шве́ йны , -ая, -ае (да 1 знач. ).
Швейная майстэрня.
Швейная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
klá mmern
1.
vt тэх. змацо́ ўваць кля́ марам
2.
(sich)
(an A ) чапля́ цца (за каго-н., за што-н. , тс. перан. )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)