дэман назоўнік | мужчынскі род

  1. У рэлігійнай міфалогіі: злы дух, д’ябал.

  2. пераноснае значэнне, чаго. Увасабленне якой-н. страсці, захаплення, заганы (устарэлае).

    • Д. нецярпення.
    • Д. разладу.

|| прыметнік: дэманскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гідраву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Комплекс гідратэхнічных збудаванняў, размешчаных паблізу адзін аднаго і аб’яднаных агульнай мэтай і ўмовамі работы. Энергетычны г.

|| прым. гідравузлавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ліхі́, -а́я, -о́е.

1. Які можа ці здольны прычыніць бяду, нядобры, злы, дрэнны. Л. чалавек.

2. Звязаны з цяжкім жыццём, перажываннямі. Ліхая гадзіна.

|| наз. лі́хасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

азвярэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Злы, шалёны, раз’юшаны. Азвярэлыя карнікі палілі навакольныя вёскі, расстрэльвалі жанчын, дзяцей. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Old Nick [əʊldˈnɪk] n. dated д’я́бал, чорт, сатана́, злы дух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кашчэ́й, -я, м.

1. (з вялікай літары). У рускіх народных казках: злы і худы стары, уладальнік багацця. К. Бессмяротны.

2. перан. Пра вельмі худога і скупога чалавека (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

дэмані́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы дэману; злы, каварны. // перан. З непакорным, моцным і ўладным характарам. Дэманічная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благата назоўнік | жаночы род | размоўнае

  1. гл. благі.

  2. Зло, дрэнны ўчынак.

  3. м. і ж. Благі, злы чалавек.

    • Добраму чалавечку добра і ў запечку, а благаце — блага і на куце (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

waspish [ˈwɒspɪʃ] adj. lit. ядаві́ты, злы́, з’е́длівы;

waspish temper з’е́длівасць, раздражня́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

withering [ˈwɪðərɪŋ]adj. пага́рдлівы; злы (погляд);

a withering remark жо́рсткая заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)