Verbum

авёс, аўса́, часцей мн. (у знач. засеянага гэтым злакам поля) аўсы́, -о́ў, м.

Яравая збажына, зерне якой ідзе на корм коням і на крупы; зерне гэтага злака.

Даць каню аўса.

Не гані каня дубцом, а гані аўсом (прыказка). Аўсы зазелянелі.

|| прым. аўся́ны, -ая, -ае.

А. кісель.

Аўсяная мука.

збажына́, -ы́, ж., зб.

Агульная назва хлебных злакаў, а таксама зерне хлебных злакаў.

Хваляй разбягаецца калгасная з.

Мяшкі са збажыной.

моль¹, -і, ж.

Дробны матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, хлебнае зерне і інш.

|| прым. мо́левы, -ая, -ае.

жо́рны, -аў.

Ручны млын з двух гладка абчасаных круглых камянёў, пры дапамозе якіх пераціраюць зерне на муку.

|| прым. жарнавы́, -а́я, -о́е.

збо́жжавыя, -ых.

Злакавыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і пад.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу.

Сяўба збожжавых.

мукамо́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж. (разм.).

Прадпрыемства, якое перапрацоўвае зерне на муку, а таксама памяшканне, дзе робіцца размол.

перамало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі; -мо́латы; зак., што.

Здрабніць у муку (зерне).

П. варожыя сілы (перан.: знішчыць).

|| незак. перамо́лваць, -аю, -аеш, -ае.