абвадні́ць, -ню́, -во́дніш, -во́дніць; -во́днены; зак., што (спец.).

Забяспечыць вадой шляхам збудавання сістэмы каналаў і інш.

А. засушлівыя землі.

|| незак. абвадня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абвадне́нне, -я, н.

Штучнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rekultivíeren

[-v-]

vt с-г. апрацо́ўваць (абложныя землі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

высокаўрадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які забяспечвае высокі ўраджай. Высокаўрадлівыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цели́нный цалі́нны;

цели́нный край ист. Цалі́нны край;

цели́нные зе́мли цалі́нныя зе́млі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́тчынны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вотчыны. Вотчынныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалі́нны Néuland-;

цалі́нныя зе́млі Néuland n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каланізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Захапіўшы чужую краіну, ператварыць (ператвараць) у калонію (у 1 знач.).

2. Засяліць (засяляць) свабодныя землі перасяленцамі, каланістамі.

|| наз. каланіза́цыя, -і, ж.

|| прым. каланізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазасяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Засяліць усё, многае. Пазасяляць новыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Такі, які не патрабуе штучнага арашэння. Непаліўныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыразны́, ‑ая, ‑ое.

Далучаны да чаго‑н. шляхам межавання, прырэзкі. Прыразныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)