die Záhlungen ~ réchtzeitig — плацяжы́ адбыва́юцца своечасо́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
transpire[trænˈspaɪə]v.fml
1. станаві́цца вядо́мым, набыва́ць вядо́масць;
it transpired (that)… вы́явілася, што…
2.здара́цца;
Let me know what transpires. Патлумачце мне, што адбываецца.
3.biol. выдзяля́цца (з арганізму); выпа́рвацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zdarzać się
zdarza|ć się
незак.здарацца; адбывацца;
~ją się wypadki — здараецца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
exist
[igˈzɪst]
v.i.
1) існава́ць
2) быва́ць; здара́цца; сустрака́цца
Lime exists in many soils — Ва́пна сустрака́ецца ў шмат які́х гле́бах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Става́ць ‘з’яўляцца’ (Ласт., Сл. ПЗБ), ‘быць дастатковым, хапаць’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС). Укр.става́ти(ся) ‘станавіцца, рабіцца; хапаць’, рус.дыял.става́ть ‘тс’, ц.-слав.ставати ‘станавіцца’, польск.stawać ‘уставаць, падымацца на ногі; затрымлівацца’, чэш.stávat se ‘станавіцца, рабіцца, здарацца’. Паводле Борыся (576), прасл.*stavati ‘затрымлівацца; падымацца’, шматкратны дзеяслоў ад *stati (гл. стаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zútragen
*
1.
vt
1) прыно́сіць, падава́ць, падно́сіць
2) перадава́ць, паведамля́ць
2.
(sich)здара́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
happen
[ˈhæpən]
v.i.
1) адбыва́цца
Nothing interesting happens here — Нічо́га ціка́вага тут не адбыва́ецца
2) здара́цца; налуча́цца
3) даво́дзіцца, мець шча́сьце або́ наго́ду
I did not happen to see — Мне не давяло́ся ба́чыць
4) здара́цца, става́цца
Something must have happened to him — Не́шта му́сіць зь ім ста́лася
•
- happen on
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прылуча́й ’выпадак’ (Нас.), таксама вытворныя прылу́чка ’тс’ (Бяльк.), прылучэ́нне ’збег абставін, здарэнне, прыгода’ (Нас.). Сюды ж таксама вытворнае, якое захавала спрадвечны націск, прылу́ка ’здарэнне, выпадак; прыгода’ (Нас., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Бяльк., Жд., Стан.) з рэгулярным (тут “адваротным”) чаргаваннем у фіналі асновы. Узыходзіць да прасл.*prilučějь < *prilučiti (sę), прэфіксальнага да *lučiti (sę), гл. лу́чыць (гл. таксама ЭССЯ, 16, 162–163 з падрабязным аналізам семантыкі). Ст.-слав.прилоучаи: по прилоучаю ’выпадкова’, ст.-рус.прилучаи ’абставіны; выпадак; няшчасце, бяда; лёс’, балг.прилу̀ка ’зручны выпадак; прыгода’ (БЕР, 5, 720: аддзеяслоўнае вытворнае ад прылуча), рус.дыял.при́лучь ’выпадак; здарэнне’, прилу́чай ’выпадак’, а таксама прилукну́ть ’набыць выпадкова’, прилуча́ться, прилучи́ться ’здарацца, адбывацца’, укр.прилуча́тися, прилучи́тися ’здарацца, здарыцца’. Варбат (Этимология–1972, 48–49) лічыць роднасным і польск.дыял.przyłyka ’жанчына, якая прыехала з мужам з іншай мясцовасці’, што адрозніваецца ступенню каранёвай галоснай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hap
[hæp]1.
n., Archaic
1) наго́да f., ша́нец -цу m.; шча́сьце n.
2) здарэ́ньне n.; вы́падак -ку m.
2.
v.i. happed, happing
здара́цца выпадко́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
happen[ˈhæpən]v.
1. адбыва́цца, здара́цца;
happen to smb./smth. адбыва́цца, здара́цца з кім-н./чым-н.
2. ака́звацца, апына́цца (дзе-н.) выпадко́ва;
I happened to be there. Я выпадкова быў там.
♦
anything can/might happen усё мо́жа зда́рыцца/адбы́цца;
these things happen тако́е здара́ецца;
as it happens/happened на здзіўле́нне;
He agrees with me, as it happens. На здзіўленне, ён згодны са мною;